บ่วงหัวใจไฟปรารถนา เล่มที่ 1

เขาไม่ใช่น้องแท้ๆ ของแม่

เขาเป็นเพียงเด็กที่คุณตาเก็บมาเลี้ยง

สองน้าหลานต่างสายเลือด คู่ปรับคู่อาฆาตชิงดีชิงเด่น

เป็นไม้เบื่อไม้เมามาตั้งแต่เด็ก

ที่ถูกจับให้แต่งงานกัน....  

คู่กัด คู่ปรับ คู่แค้น คู่อาฆาต...  

จะกลายมาเป็นคู่รักกันได้อย่างไร...

-----------------------------------

เรื่องราวของ น้าเชน... ราเชนทร์ นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง คาสโนวาตัวพ่อ และน้าชายที่ไม่เคยตามใจ กับ แพตตี้... แพรพิมาล์ คุณหนูผู้เอาแต่ใจ ความหวังใหม่ของครอบครัว และหลานสาวที่เอาแต่ใจ 

---------------------------------------

... น้าเชนไม่ใช่น้องแท้ๆ ของแม่ เขาก็เป็นแค่เด็กที่คุณตาเก็บมาเลี้ยง....

แพรพิมาล์นั่งอยู่ที่ขอบหน้าต่างห้องนอนของตน ดวงตาสวยมองดูชายหนุ่มที่อายุย่างเข้าวัยสามสิบว่ายน้ำไปมาที่สระว่ายน้ำหลังบ้านกลางสวนสวย ร่างสูงใหญ่กำยำใส่กางเกงว่ายน้ำแบบสปีโดตัวจิ๋วรัดติ้วตรงแกนกลางลำตัวแน่นเห็นเป็นรูปเป็นร่างปูดโปนขึ้นรูปจน หญิงสาววัยยี่สิบสี่ถึงกับต้องกลืนน้ำลายลงคอ

.. น้าเชนเป็นลูกชายของเพื่อนรักคนสนิทมือขวาของคุณตา...

เมื่อพ่อแม่ของราเชนทร์เสียชีวิตลงด้วยเหตุที่ทางเจ้าหน้าที่ระบุว่า "อุบัติเหตุเพลิง ไหม้บ้าน" ทำให้เจ้าสัวพลกรคุณตาของแพรพิมาล์รับอุปการะเด็กชายไว้และเลี้ยงดูเขาราวกับลูกชายแท้ๆ ของตนในครั้งที่ราเชนทร์มีอายุได้เพียงสามขวบเท่านั้น

นั่นจึงทำให้นับตั้งแต่ที่แพรพิมาล์ลืมตาดูโลกก็เห็นน้าเชนเป็นสมาชิกในครอบครัวมาตั้งแต่นั้น แต่เนื่องจากแพรพิมาล์เป็นเด็กน้อยสืบสายเลือดคนเดียวของตระกูลที่แน่นอนว่าทุกคนในบ้านไม่ว่าเป็นคุณตา คุณพ่อและคุณแม่ ของเธอรวมไปถึงคนงานทุกคนในบ้านนี้ก็ต่างเอาอกเอาใจประคบประหงมเธอราวกับไข่ในหินมาตั้งแต่เกิด

ยกเว้น... น้าเชน... ที่ตั้งตัวเป็นไม้เบื่อไม้เมากับตนเองมาตลอดตั้งแต่เด็กและจ้องที่จะหาทางขัดใจเธอได้ในทุกๆ เรื่อง

... ไอ้น้าเชนบ้า... ไม่เคยตามใจหลานสาวคนนี้เลยสักครั้ง....

"อื้อ... ท่านรองขา... มาลี..."

เสียงครางของมาลีวัลย์ เลขาสาวสวยดังลอดออกมาจากห้องทำงานของราเชนทร์ที่คุมตำแหน่งรองประธานบริษัทฝ่ายบริหารที่คุณตาของแพรพิมาล์และพ่อของราเชนทร์ร่วมกันสร้างขึ้นมาจนกิจการใหญ่โต

ทำให้แพรพิมาล์ขยับเท้าเข้าใกล้ประตูห้องทำงานของท่านรองประธานที่ตอนนี้กำลังทำงานอย่างหนักอยู่กับเลขาคนสวยจนเสียงของหญิงสาวครางเสียงดังกระเส่าลอดผ่านประตูห้องทำงานออกมา

แพรพิมาล์ที่ถูกคุณตามอบหมายหน้าที่ให้มาฝึกงานที่บริษัทของครอบครัวหลังจากเรียนจบปริญญาตรีเอกสาขาการบริหารธุรกิจจากเมืองนอกที่กลับมาเมืองไทยได้เพียงไม่ถึงครึ่งปีให้มาทำหน้าที่ในตำแหน่งผู้ช่วยเลขาของ บิดาของตนเอง ส่วนห้องทำงานของคุณเลขา สาวนั้นก็ต้องเดินผ่านห้องของท่านรองด้วย และในช่วงหัวค่ำของวันศุกร์สุดสัปดาห์อย่างนี้ใครๆ ก็พากันกลับบ้านกันอย่างรวดเร็ว

แพรพิมาล์เองก็เช่นเดียวกันที่ขับรถกลับ ไปจวนจะถึงบ้านอยู่แล้ว ก็นึกได้ว่าเธอลืมเอาเอกสารสำคัญที่คุณพ่อของเธอสั่งกำชับนักกำชับหนาว่าอย่าลืมนำกลับบ้านไปให้พ่อของเธอเซ็นชื่อ เพราะบิดาและมารดาของแพรพิมาล์มีแผนที่จะใช้วันหยุดสองสัปดาห์นี้ที่ปารีสเพื่อฉลองวันครบรอบการแต่งงานยี่สิบห้าปีของท่านทั้งสอง และกว่าที่เธอจะขับรถวนกลับมาเอาเอกสารในห้องทำงานของบิดาได้ก็ปาเข้าไปจะสามทุ่มแล้ว ซึ่งแพรพิมาล์ก็ไม่คิดว่าจะยังมีใครอยู่รั้งท้าย ทำงาน.. โอที... กันในเวลาป่านนี้

หญิงสาวที่เพิ่งจะมาทำงานที่นี่ได้เพียงเดือนกว่าๆ เท่านั้นได้ยินเสียงกิจกรรมเข้าจังหวะของท่านรองและเลขาสาวสวยของเขาดังลอดผ่านประตูห้องทำงานออกมาจนทะลุเข้าเต็มสองรูหูทั้งสองข้าง ทำให้แพรพิมาล์ขยับเท้าเข้าไปใกล้ประตูห้องทำงานของคนที่ได้ชื่อน้าชายของเธอ

... น้าเชน.. พ่อคาสโนวาตัวแสบที่สามารถมีอะไรกับผู้หญิงทุกคนได้... แต่ต้องไม่ใช่กับเธอ!...

"ทุเรศที่สุด!"

แพรพิมาล์ขว้างแฟ้มเอกสารลงที่เบาะข้างคนขับอย่างแรง เพื่อระบายอารมณ์คุกรุ่นในร่างกายที่โหมพัดฮือขึ้นมา จนต้องผ่อนลมหายใจออกอย่างแรงทั้งปากและจมูกจนได้ยินเสียงตัวเองหายใจดังหืดๆ 

มือเรียวกำพวงมาลัยรถแน่นจนสันมือขาวโพลนซีดไม่มีสีเลือด เล็บสวยที่ถูกตกแต่งอย่างดีจิกเข้าไปในแผ่นหนังสีดำเป็นเงาวับของพวงมาลัยรถหรูจนรู้สึกเจ็บไปทั่วหากแต่หญิงสาวก็หาได้ลดละการเกร็งมือจิกเล็บลงแม้แต่น้อย ราวกับว่าเอาแรงโมโหอึดอัดคั่งแค้นทั้งหมดลงที่เจ้าพวงมาลัยแพะรับบาปแทนชายผู้นั้น

"ไอ้บ้า ไอ้น้าเชน ไอ้ทุเรศ ไอ้ลามก น่ารังเกียจ" 

ในที่สุดแพรพิมาล์ที่นั่งกัดริมฝีปากของตนจนห้อเลือดก็สุดทนระเบิดคำด่าบ่นว่าราเชนทร์ คนที่เธอเรียกว่าน้ามาตั้งแต่ลืมตาดูโลก หากแต่ว่าในวันนี้เขากลับกลายมาเป็นว่าที่สามีของเธอ ที่เธอไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ 

ผู้ชายสกปรก!...

----------------------------------------