ตายล่ะ! ฉันตกหลุมเป็นนักล่าปิศาจซะแล้ว

พลังการล่าปิศาจน่าจะมีคู่มือแถมพกติดมาด้วยซักเล่มจริงๆ นะ ทำไมเครื่องเป่าผมถึงมีหนังสือคู่มือบอกวิธีใช้ตั้งสิบกวาหน้า แต่พอถึงเวทมนตร์การต่อสู้กับปิศาจรุ่นเก๋ากึ๊กละก็ คุณยายนักซิ่งมอเตอร์ไซค์ของฉันแค่ส่งสวิตช์สตาร์ครึ่งโหลกับพูดปลอบขวัญให้กำลังใจเท่านั้น แล้วงานเก่าอย่างการเป็นครูสอนเด็กอนุบาลก็ไม่ได้ให้ความรู้หรือประสบการณ์เพื่อตระเตรียมฉันไว้สำหรับเรื่องประเภทนี้แม้แต่นิดเดียว ดังนั้นฉันก็เลยตัดสินใจบรรเลงเขียนเองซะเลย มันเป็นบันทึกลับ / คู่มือนักล่าปิศาจของฉัน เพราะไม่มีใครบอกอะไรฉันซักอย่าง ดิมิทริ 'ผู้คุ้มครองของฉัน' อาจเป็นพ่อพันธุ์หนุ่มน่าหม่ำซึ่งเปลี่ยนร่างเป็นตัวกริฟฟินได้ก็จริง แต่เขามักคิดเสมอว่าเขาสามารถรับมือกับทุกอย่างด้วยตัวเอง เพียงแต่คราวนี้เขาไม่ใช่คู่มือต่อกรกับพวกปิศาจดูดวิญญาณซัคคัมบีที่กำลังเข้าครอบครองลาสเวกัส หากฉันไม่อาจหาทางช่วยเขาและลาสเวกัสนครแห่งบาสไว้ได้ละก็ สงสัยว่าอีงวดนี้ทีมจากนรกต้องเข้าวินแหง