นวลนางในความลับ

นวลนางเดินร้องไห้อยู่ข้างถนน เธอตัดสินใจขายตัวให้ชายแปลกหน้าที่เจอกันไม่กี่นาทีหน้าร้านข้าวต้มโต้รุ่งด้วยราคาค่าตัวหนึ่งพันบาท ตั้งใจจะเอาเงินไปให้แก๊งทวงหนี้ที่กำลังตามเล่นงานแม่เลี้ยง คิดว่าจะทำครั้งเดียวเพราะอับอายและกลัวเมื่อมารู้ทีหลังว่า ชายแปลกหน้าคนนั้นคือคุณอาของเพื่อนรักสมัยมอต้นที่กำลังจะรับเธอไปเป็นแม่บ้าน กับดูแลแมวอ้วนชื่อเจ้าปีโป้ ขณะที่แม่เลี้ยงก็พยายามล่อลวงให้ขายตัว แก๊งทวงหนี้ก็ตามราวีไม่เลิก
-------------------------------
#โปรย
"คุณคะ"
ภาคหันมาทางเด็กสาวที่มองเพียงแวบเดียวก็เห็นถึงความขาวที่ซุกซ่อนอยู่ในเสื้อยืดกางเกงยีนส์ขาสั้นซีดๆ เก่าๆ ดวงตาหรือก็กลมโตเข้มขลับรับกับจมูกโด่งรั้นและริมฝีปากอิ่มเต็ม
"ว่าไง"
"หนู..." นวลนางกัดปากแน่น พลางใช้สายตาหวาดหวั่นจับจ้องไปที่สาปเชิ้ตสีขาวที่แยกออกจากกันจนเห็นอกกว้างกำยำรำไร เผลอกลืนน้ำลายลงคออย่างนึกหาคำพูดไม่ออก
"สนใจซื้อบริการหนูไหมคะ"
คำถามเรียบง่ายทำเอาคนที่นั่งคีบบุหรี่แดงโร่เลิกคิ้วสูง ดวงตาคมกริบที่เคลือบความฉ่ำวาวเอาไว้อย่างเป็นธรรมชาติหรี่แคบลง กลีบปากสีเข้มจากการสูบจัดบิดขึ้นเล็กน้อย
"เท่าไหร่"
"พันสอง ลดเหลือพันถ้วน กี่รอบก็ได้ ทำได้ทุกอย่าง ห้ามต่อ" ว่าจบก็กลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อก ทั้งตื่นเต้น ทั้งวูบวาบไปทั้งโพรงอกจนเหมือนจะเป็นลม แต่ก็ต้องฝืนสบตานิ่งๆ ไม่ไหวติงอย่างสู้ตาย
เพราะไม่สู้ตอนนี้ก็ไม่รู้จะสู้ตอนไหนแล้ว ความจนว่าน่ากลัวแล้ว ความหิวยิ่งน่ากลัวกว่า
-------------------------------
#โปรย
เมื่อร้อนเงินขั้นสุด และหิวจนแสบไส้ นวลนางจึงไม่ลังเลเลยที่จะรีบเลิกชายเสื้อยืดขึ้นก่อนที่ชายหน้านิ่งจะกดเข้าเกียร์เดินหน้า
"เอาเสื้อลง"
ภาคสั่งด้วยเสียงทุ้มต่ำ ดวงตาคมกริบหลุบมองผิวท้องขาวจั๊วะที่โผล่ขึ้นมาจนเห็นโครงเสื้อยกทรงลูกไม้สีขาวรำไร
"ลองจับก่อนไหมคะ" ไม่พูดเปล่า แต่คนไม่มีทางเลือกและเริ่มหิวจนตาลายยังม้วนชายเสื้อยืดขึ้นจนเห็นเต้าทรวงเบียดชิดโผล่ล้นทะลักขอบเสื้อยกทรงออกมา
"เอาเสื้อลง ถึงบ้านแล้วจะดูอีกที ฉันต้องขับรถ"
-------------------------------
*ราคาขายบน iOS จะสูงกว่าแนะนำให้ซื้อผ่าน safari หรือ chrome จะถูกกว่า