ธาราเพียงดิน(BL)

"ธารา"ชอบฝันแปลก ๆ ว่าตัวเองคือนาคา เป็นนาคาที่บำเพ็ญบุญหลายร้อยปีแต่วันหนึ่งดันไปตกหลุมมนุษย์เข้า เขาชอบแปลงกายเป็นมนุษย์ขึ้นมาหาคนรักบนบก จนกระทั่งคนคนนั้นตัดสินใจบวชเพื่ออุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้เขา

แต่พวกเราไม่รู้เลยว่าตอนที่คนรักบวชกลายเป็นพระมีคนรู้ว่าตัวเขาเป็นนาคา พากันลากนาคาหนุ่มขึ้นจากน้ำแล้วรุมจับถลกหนังจนเขาตายโดยเป็นคำสั่งมาจากคนรักที่ต้องการมีภรรยาเช่นคนปกติ
ก่อนสิ้นใจนาคามีแต่คำถามว่าทำแบบนี้กับตัวเองทำไมทั้งที่รักกันมาตั้งนาน ชายหนุ่มคนรักสึกมารู้เรื่องก็ตอนที่สายไปแล้ว

ถ้าจะแก้ไขก็คงต้องรอชาติหน้า...

ธารา

"รู้จักยางอายมั้ยครับ? ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ"

"เลิกตามเป็นลูกเจี๊ยบครับ"

"แตะบอลยังไงถึงเป็นแผลขนาดนี้ โง่"

"มานี่เดี๋ยวทำแผลให้"



เพียงดิน

ผมรู้จักคนหนึ่งเขาเป็นคนน่ารัก ยิ้มหวาน เป็นที่รักของทุกคนแบบไม่รู้ตัว ทั้งที่ยิ้มให้กับคนอื่นง่ายขนาดนั้นแต่กับผมดันเอาแต่คอยจะแยกเขี้ยวใส่ แต่แบบนั้นก็น่ารักดี

น่าแปลกที่ปากร้ายขนาดนี้แต่ผมกลับไม่เคยเกลียดน้องลงได้เลยเหมือนเราผูกพันธ์กันตั้งแต่ชาติปางก่อน

"มึงชอบน้องธาราหรอวะ?"

"ไม่อ่ะ เด็กมันน่ารักน่าหยิกเฉยๆ"

เด็กมันน่ารักจริงๆนะครับแต่ผมไม่ได้ชอบในแนวนั้น เอ็นดูเหมือนน้องคนหนึ่งเท่านั้นแหละ