หัวใจที่ (ไม่) ไร้รัก

มธุศรรักเขาด้วยความรักทั้งหมดของหัวใจ แต่สุดท้ายกลับเป็นได้แค่เพียงเครื่องมือที่ต่อภพใช้ประชดคนรักเก่าเท่านั้นเอง ใครๆก็บอกให้เธอออกห่างจากเขา แต่หัวใจเจ้ากรรมกลับไม่ค่อยเชื่อฟัง

"จบสิ้นกันทีนะศร ออกไปจากที่นี่เถอะ" เธอพูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ก่อนจะก้าวเดินไปยังลานจอดรถด้านหน้าที่หล่อนจอดรถเอาไว้
เพราะความที่น้ำตาเอ่อล้นจนดวงตาพร่าพราย และกล่องใบใหญ่ที่ถืออยู่ หล่อนจึงไม่ทันมองว่ามีรถคันหนึ่งเลี้ยวเข้ามายังลานจอดรถ
"ว้าย!"
"เอี๊ยด โครม!"
เสียงเบรกล้อรถดังสนั่น รถเก๋งยุโรปคันงามหยุดกึกก่อนที่เจ้าของรถจะรีบวิ่งลงมาดูร่างเล็กที่นอนล้มลงอยู่หน้ารถเขา ข้าวของและเอกสารในกล่องกระจัดกระจายอยู่บนพื้น ต่อภพตกตะลึงเมื่อเห็นว่าคนที่อยู่ตรงหน้าคือใคร เพราะเขามัวแต่ใจลอยจนไม่ทันมองว่ามีคนข้ามถนนมายังลานจอดรถ ยังดีที่ชายหนุ่มแตะเบรกทัน
"ศร เป็นอะไรหรือเปล่าครับ มาเถอะ พี่จะพาไปโรงพยาบาล" เขาปราดเข้าไปพยุงอดีตคนรัก แต่มธุศรสะบัดแขนออกจากการเกาะกุม หล่อนมีน้ำตานองหน้า ช้อนสายตามองเขาด้วยความเจ็บช้ำ
"ปล่อยฉัน ไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีกค่ะ นับตั้งแต่วันนี้เราไม่เกี่ยวข้องกันอีก เชิญไปดูแลแฟนของคุณเถอะ" หล่อนเอ่ยเสียงสั่น นี่มันเวรกรรมอะไรของหล่อนนักหนา มีเรื่องกับเพียงฟ้ายังไม่พอ ยังต้องมาโดนอดีตคนรักขับรถเฉี่ยวเอาอีกต่างหาก
.
.
.

นิยายเรื่องนี้เป็นผลงานเล่มแรกของนิ่มค่ะ หากมีข้อผิดพลาดตรงไหน นิ่มยินดีน้อมรับทุกคำติชมและจะนำไปปรับปรุงในงานครั้งต่อไปนะคะ ขอบคุณทุกการสนับสนุนค่ะ