เล่ห์รักนางปีศาจจิ้งจอก

เมื่อจิ่วเหมยอิงถูกบิดาบังคับให้แต่งงานกับองค์รัชทายาทเผ่ามังกรเทพ ที่มีอายุมากว่านางตั้งหนึ่งหมื่นสามพันปีนางที่ไม่อยากมีสามีแก่คราวพ่อ จึงทำทุกวิถีทางเพื่อหนีจากการแต่งงานในครั้งนี้ จิ่วเหมยอิงจึงยั่วยวนอีตาหลวงจีนหนุ่มหัวโล้นรูปงามนี่!แทน เพื่อทำลายชื่อเสียงของตัวเองให้ฉาวโฉ่ เพราะถ้ายั่วยวนบุรุษธรรมดาคนทั่วไปมันจะสร้างข่าวอื้อฉาวของนางได้อย่างไรต้องยั่วพระนี้แหละ! ถึงจะเป็นที่โจษจันเล่าลือไปทั่วทั้ง 3 พิภพ

"นี่...ไต้ซือท่านคิดว่า จะบวชไปถึงเมื่อไร ท่านไม่คิดจะแต่งงานมีลูกมีเมียบ้างหรือไร?"

เปลือกตาที่ปิดสนิทค่อย ๆ เปิดขึ้นเมื่อได้ยินคำถาม เขาหลุบสายตามองสบตากับนางจิ้งจอกสาวที่นอนทอดกายอยู่เบื้องล่างแล้วเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

"จนกว่าจะชดใช้เคราะห์กรรมหมดสิ้น"

"แล้วท่าน... หลังจากชดใช้เคราะห์กรรมหมดสิ้นแล้ว จะทำอะไรต่อหรือ?"

"ข้าก็ใช้ชีวิตอย่างฆราวาส หมั่นทำบุญ รักษาศีลภาวนาเช่นกัน"

นางจิ้งจอกได้ยินดังนั้นก็มุ่นคิ้วพลางยิ้มแหยอย่างไม่เข้าใจเท่าไรนัก นางทราบดีว่าบุคคลตรงหน้าเป็นบรรพชิตผู้รักษาพระธรรมอย่างดี แต่ก็มิใช่ว่าเป็นบุรุษเพศหรือ

"อะไรกัน นี่ท่านไม่คิดจะแต่งงานมีลูกมีเมียบ้างหรือไร?"

พอได้ยินคำกล่าวนั้น หลวงจีนหนุ่มก็คลี่ยิ้มบาง ๆ ก่อนจะส่งเสียงหัวเราะในคอสองสามคำ อันเป็นสิ่งที่จิ่วเหม่ยอิงไม่เคยได้เห็นมาก่อน จึงเลิกคิ้วด้วยความสนใจ

"ข้าถามอะไรผิดไปเช่นนั้นหรือ?" นางเอ่ยย้ำ

"มิได้ มิได้ สิ่งที่เจ้าถามไถ่มิได้ผิด เพียงแต่ข้าแค่สงสัย" พระหนุ่มกล่าวตอบเสียงนุ่ม "เหตุใดเจ้าจึงสงสัยเรื่องลูกเมียของข้า ทั้งที่ข้าเป็นบรรพชิต ข้าว่าเจ้าควรสนใจเรื่องของตัวเองมากกว่านะ เพราะเจ้าเป็นปีศาจเซียนผู้รักษาสมดุลธรรมชาติ"

ครานี้เป็นจิ้งจอกสาวหัวเราะบ้าง และส่งยิ้มยั่วเย้า "ดูสิ ท่านกำลังถามข้าว่า ในอนาคต ข้าจักมีลูกผัวหรือไม่ ใช่ไหม? ... อืม พูดจาแบบนี้ มิใช่ว่าท่านมีใจให้ข้าหรอกนะไต้ซือ..."