ขอคุณเพื่อนเลื่อนเป็นภรรยา

"เอากันไปตั้งหลายทีละ..ถามจริง!...แกอยากเป็นแค่เพื่อนกับฉัน แค่นั้นจริงเหรอวะ!?"
"!!!???"
ร.ต.อ.จอมทัพ นายตำรวจหนุ่มอนาคตไกล อายุ26ปี มีนิสัย ห่าม ใจร้อน วู่วามแต่รักความยุติธรรมที่สุด
แพทย์หญิง ปิ่นปัก อายุ 26 ปี เรียนจบแพทย์มาได้สองปีและเป็นแพทย์ประจำอยู่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
นายตำรวจหนุ่ม vs คุณหมอสาว เป็นเพื่อนเล่นกันตั้งแต่วัยเยาว์
ทั้งสองคนเป็นเพื่อนกัน ทั้งคำพูดและการกระทำทั้งหมด ที่แสดงออกต่อกันนั่น มันเรียกว่าอย่างอื่นไม่ได้
แต่ทว่า...
การกระทำบางอย่างที่ทำร่วมกันมันสวนทาง จนไม่สามารถทำให้พูดได้อย่างเต็มปากเต็มคำเท่าไหร่ไง...

สปอยตัวอย่างนิดหน่อยค่ะ

"กอด!..."

ปิ่นปักบอกพร้อมกับรั้งแขนของจอมทัพเอาไว้อีก

"ตัวฉันยังเปียกอยู่เนี่ย จะให้กอดแกได้ยังไงวะฮะ!?"

จอมทัพเริ่มเสียงดังอย่างรู้สึกหงุดหงิดใจ เพราะเจ้าของร่างใหญ่กำลังปวดกลางกาย และตอนนี้มันก็เริ่มจะลามขึ้นไปบนหัวของเขานั่นแล้วไง

จะรีบกลับเข้าไปเอาออกในห้องน้ำ ก็ดันมารั้งเขาไว้อี๊ก...

อยากจะบ้าตายเพราะมันไปแล้วนะ..เขาเนี่ย!

"แกก็ถอดออกดี๊...แล้วมานอนกอดฉัน...นะ"

พูดง่ายจังวะ!

กูว่า...ยั่วกันขนาดนี้ คงไม่พ้นคืนนี้แหง๋ๆ...เลย

"ปิ่น...แกหลับตาแล้วนอนซะ! ฉันจะไปอาบน้ำก่อน..." จอมทัพกดเสียงต่ำ ทำเหมือนจะดุให้นั่นละ แต่คิดเหรอว่าเจ้าของร่างบางจะฟัง

"จูบฉันนิดหนึ่งก่อนไปนะ"

ยังอีก!

เมาแล้วก็รั่วแบบนี้ทุกที หากเขาเป็นคนอื่นมันคงจะได้ผัวในคืนนี้แน่ๆ แต่ที่แย่ไปกว่านั้น หากไม่ทำตามความต้องการของมัน เขาคงไม่ได้เข้าไปอาบน้ำกันพอดี เริ่มจะหนาวขึ้นมาแล้วด้วยนี่สิ

ร่างหนาวางแขนคร่อมร่างเธอเอาไว้ ก่อนจะโน้มหน้าลงไปจูบกับริมฝีปากอิ่มที่ยื่นออกมารับ พร้อมกับเอาแขนขึ้นมาคล้องคอ แล้วรั้งร่างใหญ่กว่าให้ลงมาหาอย่างจงใจจะบดเบียดร่างกายเข้าหาอีกคน จนแขนแกร่งที่ใช้ค้ำยันตัวเองเริ่มจะอ่อนแรงลง

ร่างกายมันกำลังพาจิตใจของจอมทัพ ให้เขวไปกับสิ่งที่หญิงสาวกำลังกระตุ้นอารมณ์เขา ให้พุ่งทะยานสูงขึ้นไปจนแทบระงับเอาไว้ไม่ได้เลย..

บัดซบเอ้ย!...

เป็นเพื่อนแล้วไงวะ!?

ตื่นขึ้นมาอาจจะถูกเจ้าตัวโวยลั่น ก็ช่างห่ามันไปก่อนตอนนี้น่ะ...

ร่างหนาถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกในระหว่างที่ทิ้งให้ปิ่นปักได้พักหายใจ ก่อนจะโน้มตัวลงไปหาหญิงสาวอีกที และคราวนี้เขาคงจะหยุดตัวเองไว้...

ไม่ได้แล้ว...