บอสสายโหด กับ สาวโสดสายดุ

เมื่อเธอต้องแก้ไขงานในออฟฟิศตอนดึกคนเดียว

และเมื่อนำงานไปส่งในห้องของบอสจอมโหด

หลังจากนั้นชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไป......


"ผมตรวจงานทั้งหมดนี่แล้ว"

"ค่ะ มีอะไรที่ต้องแก้ไขไหมคะ"

"ไม่มี เตรียมดำเนินการต่อได้เลย"

"แน่ใจนะคะว่า...."

"หรือคุณอยากจะ "แก้ " อีกล่ะ"

"ไม่ค่ะ"

"งั้นก็ดีแล้ว รีบเอาไปเก็บผมหิวแล้ว"

"อะไรนะคะ"

"หิวข้าวน่ะผมกับคุณไม่ได้กินข้าวเย็นด้วยกันทั้งคู่ไม่ใช่เหรอ ผมไม่ใช่คนใจร้ายแบบนั้น รีบไปเถอะจะพาไปกินข้าว"

"ไม่รบกวนค่ะ มิลินกลับบ้านเลยดีกว่าเชิญบอสตามสบายค่ะ"

"ผมบอกว่าไปกินข้าว คุณก็แค่ทำตามคำสั่งมันฟังยากนักหรือไง"

"ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ"

"งั้นคุณก็เลือกเอาว่าจะอยู่ในห้องนี้ต่อให้ผม "กิน" หรือว่าจะไปกินข้าวกับผมข้างนอก"

"มิลินจะรีบไปเก็บของเดี๋ยวนี้เลยค่ะรอสักครู่นะคะ"

มิลินรดารีบเดินไปที่ประตูทันทีเมื่อเขาพูดประโยคสุดท้ายเสร็จ เธอคงได้ตายก่อนแน่ ๆ หากต้องอยู่ในห้องนี้กับเขาอีกแค่สามหรือห้านาทีแต่เมื่อไปที่ประตูเธอกลับเปิดไม่ออกจนเขาต้องเดินมาข้างหลัง กลิ่นน้ำหอมของเขาทำให้หัวใจเธอวาบหวามจนอยากจะหันไปกินเขาอีกครั้ง

"ลืมไปว่าล็อกรหัสเอาไว้ ให้เวลาแค่สองนาทีถ้าช้ากว่านั้นก็อย่าหวังจะได้กินข้าวเพราะผมจะจับคุณกินแทน"