เพียงหยดน้ำตาที่ได้มาเป็นของแทนใจ

หนึ่งคนรักสุดหัวใจ เข้าใจว่าระหว่างเราคือ คนรัก หากแต่อีกคนย้ำชัดกับหัวใจตัวเองอยู่เสมอว่าผู้หญิงที่กกกอดอยู่ทุกวันเป็นได้มากสุดแค่ คู่นอนระยะยาว ที่นายแพทย์น่านฟ้าไม่คิดฝังรากหยั่งลึกความรู้สึกไว้ที่หญิงสาว

___

ประตูห้องนอนปิดลงพร้อมน้ำตาที่รินไหลออกมา ดอกหญ้าวางมือไว้บนตำแหน่งหัวใจตัวเอง เธอรู้สึกเหมือนก้อนเนื้อในอกบีบรัดรุนแรง เจ็บ.. เจ็บจนแทบทานไม่ไหว

"แกทำอะไรอยู่ดอกหญ้า แกกำลังทำบ้าอะไร"

ตลอดมานายแพทย์น่านฟ้าพูดชัดว่าเขาไม่เคยรัก แต่เธอยังคิดเข้าข้างตัวเอง ดื้อดึงฝืนที่จะไปต่อ หวังลมๆ แล้งๆ ว่าน่านฟ้าอาจไม่รู้ใจตัวเอง ทำอะไรโง่ๆ ถึงขั้นไปขอให้รวินท์วิภาเข้ามาอยู่เพื่อพิสูจน์ว่าแท้ที่จริงแล้วน่านฟ้ารักใครกันแน่

ทั้งที่มันชัดเจนมาแต่แรกไม่จำเป็นต้องเสียเวลาค้นหาความรู้สึก ค้นหาหัวใจใคร

ผู้หญิงคนเดียวที่น่านฟ้ารัก ผู้หญิงคนเดียวที่อยู่ในใจชายหนุ่มคืออดีตภรรยา

ไม่ใช่ดอกหญ้าริมทางอย่างเธอ

___

"หญ้า.." นายแพทย์น่านฟ้าเอื้อมมือไปหวังคว้ามือน้อยมากอบกุม ทว่าสิ่งที่ฉวยมาได้กลับมีเพียงแค่ความว่างเปล่า "ผมขอโอกาสได้ไหมครับ"

เรียวปากอิ่มแค่นยิ้ม แววโศกผุดผายขึ้นที่ดวงตาเมื่อนึกขึ้นว่าครั้งหนึ่งเธอเคยอ้อนวอนน่านฟ้าอย่างที่ชายหนุ่มกำลังทำ เธอขอโอกาสจากเขา ขอมันทั้งน้ำตา วิงวอนสารพัด พยายามทุกอย่างเพียงเพราะต้องการให้น่านฟ้าหันมามองตน แต่สุดท้ายสิ่งที่ได้รับกลับมามีเพียงหยดน้ำ เพียงเศษเสี่ยงหัวใจที่แตกสลายย่อยยับของตัวเธอเอง

ไม่มีโอกาสให้ดอกหญ้าไร้ค่า

มอบให้กันเพียงหยดน้ำตา ไม่ใช่หัวใจที่น่านฟ้านำมาตอบแทนเธอ

___

- จบสุขนิยมค่ะ

* ไม่มีนอกกาย
* แนะนำอ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจสั่งซื้อ
* ซื้อผ่านเว็บไซต์และแอนดรอยด์จะได้ราคาที่ถูกกว่า IOS
* ขอบพระคุณสำหรับการสนับสนุนจิ้มโหลดจิ้มเปย์ค่า