บ้านที่มีแมวขี้โกหกกับหมาในจินตนาการ

ไม่มีประโยชน์ก็ไม่ได้แปลว่าไร้ค่า
ไม่มีประโยชน์ แต่ก็มีสิทธิ์ที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป
ไม่ใช่หรือ...
.
บ้าน "ฮาเนะโกะ" ที่แปลว่า "แมวมีปีก"
เป็นครอบครัวมั่งคั่ง แต่กลับพังทลายจากภายใน
บ้านที่มีผู้ใหญ่ที่ไม่ได้เรื่องได้ราวนัก
และชาวเมืองต่างเรียกว่า "พวกฮาเนโกะจอมโกหก"
แต่ในบ้านหลังนั้นก็ยังมีมาบุกิ
เด็กชายที่หวังจะมีชีวิตที่สงบสุขและเติบโตได้เป็นอย่างดี
.
แม้เขาจะต้องคอยโกหกเพื่อปกป้องโลกของแม่ที่สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
ต้องทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้กับพ่อที่มีชู้จนลือกันไปทั่วเมือง
ต้องตามหาพี่สาวที่พยายามจะหนีออกจากบ้าน
ต้องคอยพูดปกป้องปู่ที่วาดฝันจะสร้างสวนสนุกให้เมือง
ด้วยการใช้หมาในจินตนาการเพื่อให้ผ่านชีวิตไปให้ได้
.
การใช้สิ่งที่ไม่มีอยู่จริงเป็นที่พึ่งทางใจในการมีชีวิตอยู่นั้น
ถือเป็นเรื่องไร้แก่นสารจริงหรือเปล่า
.
บ้านที่มีแมวขี้โกหกกับหมาในจินตนาการ
ผลงานของนักเขียนรางวัลที่จะเติมเต็มหัวใจคุณด้วยความเหงา
ความช่วยไม่ได้ ความเศร้า ความสูญเสีย
แต่ความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลนั้นก่อเกิดเป็น "การยอมรับ" ตัวเอง