ศรีสองรัก (๒) สัจจะและไมตรี

พระสิริโฉมเจ้านางน้อยแห่งศรีสัตนาคนหุต เป็นที่เลื่องลือว่างามนัก
ทั้งพระจริยวัตรและพระหัย จึงทรงเป็นที่รักของพสกนิกร
หาก..."เจ้านางมณีรินทร์หาใช่สมับติของล้านช้างไม่
พระองค์คือสมับติของแผ่นดินอีกฟากฝั่งของแม่น้ำโขง"
บรรดาโหราจารย์ทุกสำนักล้วนทำนายดวงชะตาของเจ้านาง ต้องตรงกัน

"เขน...ข้ากลับมาที่ตรงนี้อีกหน ด้วยยังจำได้มั่นในคำสัญญา
ไม่ว่าเจ้าจะยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ โปรดจงรับรู้ไว้ ข้าจะขอมีเจ้าเพียงผู้เดียว"
กล่าวจบ เจ้านางมณีรินทร์ก็ทรุดพระวรกายคุกพระชานุ
ก้มลงกราบองค์พระธาติศรีสองรัก
อนุสรณ์สถานแห่งสัจจะและไมตรีของสองราชอาณาจักร
สัญลักษณ์แห่งคำมั่นของเจ้านาง กับขุนทหารแห่งกรุงอโยธยา

ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมององค์พระธาติศรีสองรักบนเนินเขา
สีขาวบริสุทธิ์สะท้อนแสงแดดสว่างไสว สูดลมหายใจลึกก่อนเอ่ยวาขา
"ข้าจะยึดมั่นต่อคำสัญญาที่ให้ไว้ แม้เกิดใหม่ในชาติใดภพใด
ต่อให้อยู่ต่างแคว้นแดนดิน จะไม่ละทิ้งซึ้งความผูกพัน จะรักมั่นในเจ้านาง
จะติดตามหากัน จะขอครองคู่กันทุกชาติภพไป"