อุ้มรักเคียงใจ

"แกพักที่ไหน เดี๋ยวฉันไปส่ง" คนที่โดนไล่ไม่ได้สนใจแต่อย่างใด เขาตั้งใจจะพาเธอไปส่งที่ที่พักของเธอ ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่สบายใจแน่ๆ
"เซ้าซี้อยู่นั่นแหล่ะ น่ารำคาญจริงๆ ทำไมวันเซ็งๆ ของฉัน ฉันต้องมาเจอคนอย่างแกวะทิว" ฝ่ายหญิงยังโยกโย้ไม่ยอมบอกว่าตนเองพักที่ไหน
"ช่วยไม่ได้ แกซวยมาเจอฉันเอง เพราะฉะนั้นบอกที่อยู่ของแกมาดีๆ ถ้าไม่อยากโดนรุมโทรมข้างถนน" ทิวเขาเอ่ยจริงจัง
"โว๊ะ!! ทำไมแกต้องวุ่นวายขนาดนี้ด้วย" เตยหอมบ่นอุบ เขามาขัดขวางการดื่มของเธอ ทำไมน่ารำคาญแบบนี้ก็ไม่รู้ วันเซ็งๆ ที่เซ็งเสียยิ่งกว่าเดิมอีกหลายเท่า เธอไม่เข้าใจว่าตัวเองทำไมต้องซวยซ้ำซวยซ้อนแบบนี้
"ฉันไม่ได้อยากวุ่นวายหรอกนะ ถ้าฉันไม่บังเอิญซวยเจอแกเหมือนกัน" ทิวเขาเอ่ยออกมาอย่างฉุนๆ
"ถ้าซวยมากก็ไปสิ กลับไปนั่งที่โต๊ะของแกสิ" เตยหอมไล่ส่งอีกครั้ง
"ไม่ ฉันจะพาแกไปส่งก่อน กินเหล้าน่ะกินเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ถ้าแกเป็นอะไรไป ฉันให้อภัยตัวเองไม่ได้จริงๆ ว่ะ" ทิวเขาเอ่ยจริงจัง มันน่าจะซาบซึ้ง แต่ทว่าอีกฝ่ายติดจะรำคาญซะอย่างนั้น
"ฉันไม่บอก ถ้าอยากจะพาฉันกลับก็พาไปคอนโดแกสิ ฉันไม่มีทางให้คนอย่างแกรู้ที่อยู่ฉันหรอกไอ้ทิว" เตยหอมเอ่ยออกมาอย่างท้าทาย

*************************************************
กรุณากดโหลดตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อ ขอบคุณค่ะ