ภริยา(ไม่)รักของนายหัว

วัชรมัยเคยทิ้งไผท ทิ้งลูก
แล้ววันนี้กลับมาร้องขอความเป็นแม่อีกครั้ง
ไผทจะไม่มีวันให้อภัย!
++++++++++++++++++++++++++
"ฉันไม่รังเกียจหรอกนะ ถ้าเธอจะเคยนอนกับผู้ชายคนอื่น แต่ต้องไม่ใช่ตอนอยู่กับฉัน"
ขายาว ๆ ย่างสุขุมเข้ามา หญิงสาวทำตัวลีบเล็ก กระทั่งหลังติดแนบหัวเตียง
"ฉันไม่ใช้ผู้หญิงร่วมกับใคร!"
"พี่ป้อ..."
เอ่ยยังไม่ทันจบ ริมฝีปากซีดก็ถูกประกบด้วยอวัยวะชนิดเดี๋ยวกัน
"อื้อ..."
ไร้ซึ่งความอ่อนหวาน มีแต่การบังคับดุดัน ไผทดูดดึงริมฝีปากบางจนฮ้อเลือด
"เห็นเธอป่วย ว่าจะใจดีให้พักเสียหน่อย แต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ถอดเสื้อผ้าออก ฉันจะเช็คของ!"
เมื่อจุมพิตอย่างไม่เต็มใจจบลง เสียงทุ้มต่ำดังแหวกเสียงหรีดเรไรข้างนอก ลมเย็นจากเครื่องปรับอากาศหนาวเหน็บชวนขนลุก
ไผทแสยะยิ้มร้ายกาจให้คนบนเตียง
"ทำสิ ไม่งั้นก็ไสหัวไปออกจากบ้านฉัน ออกไปจากชีวิตลูก"
วัชรมัยกลืนทุกความรู้สึกกลับไปในอก มือสั่นถอดเสื้อผ้าออก
"จะได้อยู่กับลูก...จะได้อยู่กับปราบ"
เสียงในสมองดังก้องสะกดจิตตนเอง
เพื่อได้อยู่กับลูก ต่อให้ต้องลงนรกขุมไหนเธอก็จะทน!
+++++++++++++++++++++++++++++

ขอให้อ่านสนุก
เฌอเลียร์