แพ้รัก...ยัยตัวร้าย

อะไรไม่ร้ายเท่า...ร่างของเขาที่แนบลงทุกส่วนอย่างนี้ได้ก่อให้เกิดความรู้สึกประหลาดที่พุ่งแรงขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ หัวใจของหญิงสาวเต้นแรงราวกับมีใครเข้าไปรัวกลองอยู่ในอก
"ปล่อยฉันนะ ปล่อย"
หล่อนร้องบอก แทบไม่กล้าขยับตัวเพราะกลัวร่างกายของตัวเองจะไปเสียดสีกับเนื้อตัวของเขามากขึ้นเกินไปอีก
"อะไร ทำได้แค่นี้เองเหรอ แผลงฤทธิ์อีกซิ เก่งอยู่ไม่ใช่หรือเรา" เขายั่วยุเมื่อรู้ตัวว่าถือไพ่เหนือกว่า
"บ้า พี่ก้างบ้าที่สุด"
เสียงของหล่อนอึกอักอู้อี้ ท่าทางเหมือนม้าถูกปราบพยศได้บวกกับสีหน้าหวาดหวั่น แววตาตื่นตระหนกที่อยู่ใกล้แค่ลมหายใจสัมผัสได้ ทำให้ชายหนุ่มนึกอยากจะแกล้ง...
ไวเท่าความคิด เขาก้มลงไปจูบริมฝีปากอิ่มที่เผยออยู่อย่างไม่ตั้งใจนั้นทันที...