หยางฟงจินกับจอมมาร (2) ตอนราชาปีศาจ (จบในตอน)

หยางฟงจินกับจอมมาร ตอนราชาปีศาจ (จบในตอน)

ดอกสีขาวสมบูรณ์เหมือนวันแรกที่ได้รับจากมือของเรียวซูยะ
ราชาปีศาจหายสาบสูญไปนานกว่าสามพันปี
หากแต่ทุกความรู้สึกยังอยู่ในความทรงจำและกระจ่างชัดเจนยิ่งนักเมื่อห้วนคิดถึง
รอยยิ้มเจ้าของดอกรัตติกาลดอกนี้
//เจ้าซ่อนตัวอยู่ที่ใดกัน เรียวซูยะ


หากเสียงที่กรีดร้องขณะเจ้าทุกข์ทรมานไม่ใช่เสียงของเรียวซูยะ
ข้าก็คงไม่ทรมานเยี่ยงนี้ เสียงร้องนั่นบีบหัวใจของข้า
ข้าต้องทนจนวินาทีสุดท้ายเพื่อให้เจ้าตายอย่างสาสมใจ
ความเสียใจของราชาปีศาจทำให้ข้าต้องอดทนที่จะไม่ดับไฟเพลิงน้ำเงินนั้น....
//เพื่อไม่ให้เจ้าได้ฟื้นขึ้นมาเล่นละครตบตาเรียวซูยะได้อีก


ร่างสูงลอยตัวขึ้นเสมอกับราชาปีศาจทันทีด้วยพลังเวทย์ที่แข็งแกร่งกว่า
ดาบในมือถูกกำชับแน่นเมื่อต้องสู้กับราชาปีศาจ
จอมเทพไม่ปล่อยโอกาสให้ราชาปีศาจได้ตั้งหลัก
แรงพลังเวทย์แกร่งฟาดดาบลงกับดาบบนมือของราชาปีศาจจนร่างบางถลาเซออกไป
"สั่งคนของเจ้าให้วางอาวุธลงทั้งหมด" จอมเทพตวาดก้องพร้อมทั้งพุ่งเข้าใส่อีกครั้ง


หยางฟงจินลืมตาตื่นขึ้น...น้ำตารินไหลด้วยความเสียใจ
ร่างที่โดนเผาไหม้เสียงโหยหวนของความเจ็บปวดดังก้องอยู่ในหัวซ้ำๆราวกับว่ายังไม่ตื่นจากฝัน
"ฮือ...ฮือ...ฮึก-ฮือ...ทำไมช่างใจร้ายยิ่งนัก"
"เหตุไฉนคนที่เอ่ยคำรักข้า...จึงใจร้ายกับข้ายิ่งนัก...."


จอมเทพชาแรตยืนอยู่ริมบึงที่มีขนาดเล็กลงจนไม่เหลือภาพผืนน้ำกว้างใหญ่
จอมเทพยืนมองบึงที่เป็นขุมพลังใหญ่ เวทย์แกร่งเพราะหลอมด้วยเลือดของจอมเทพกับราชาปีศาจ
"สุดท้าย เจ้านั่นแหละเรียวซูยะที่คิดหลอกลวงข้าแต่แรก ทำไมเจ้าถึงไม่รู้ตัวว่าเจ้านั่นแหละที่คิดหลอกใช้ความรักของข้าโดยแท้จริง..." คำพูดแผ่วเบาเอ่ยบอกคนที่ไม่มีอยู่อีกแล้ว


เรื่องย่อ หยางฟงจินกับจอมมาร เป็นเรื่องเกี่ยวกับชาติกำเนิดที่ซ่อนเร้นของหยางฟงจิน กับความลุ่มหลงของจอมมารที่มีต่อหยางฟงจิน ความรักที่จอมมารทุ่มเทให้ด้วยความลุ่มหลงในกลิ่นกายหอมกรุ่นของหยางฟงจิน จะทำให้จอมมารสมหวังหรือไม่ ในเมื่อหยางฟงจินมีดวงจิตสองดวงในร่างกายที่ปิดบังซ่อนเร้นชาติกำเนิด
ร่วมติดตามเรื่องราวแฟนตาซีของจอมมารไปพร้อมกันกับการค้นหาชาติกำเนิดอันแท้จริง ผ่านอุปสรรคที่มีเข้ามาในแต่ละตอน(โดยจบในตอน) จนกว่าที่จะค้นพบชาติกำเนิดที่แท้จริงได้ จอมมารจะสมหวังหรือไม่....