เผลอใจรักยัยลูกหนี้

เขามีแต่เสียเงินเป็นแสนแขนไม่ได้จับ ผมเสียตั้งสามล้านได้จับแค่แขน โคตรจะซวยตั้งแต่เจอเธอรถผมก็พังเพราะเธอ เงินค่าซ่อมยังไม่ได้จากเธอ ผมยังออกหน้าใช้หนี้แทนพ่อของเธออีก อยู่ดีไม่ว่าดีมาเสียเงินเพราะความปากไวใจดีแท้เลยกูไอ้ปืน
เอี๊ยด…!!!โครม!!!“นี่เธอ…เป็นอะไรมากไหม เจ็บตรงไหนหรือเปล่า”
“หนูไม่เป็นอะไรคะลุง แต่รถลุง”
(ลุงๆ เลยเหรอวะ ผมก็ไม่ได้แกขนาดที่ว่าเด็กนี่จะเรียกว่าลุงด้วยซ้ำ)
“หนูขอโทษจริงๆ ค่ะ”
“เธอเดินข้ามถนนยังไงไม่มองดูดีๆ ก่อนจะเดินข้ามถ้าฉันไม่หักหลบป่านนี้เธอเจ็บตัวแทนรั้วบ้านหลังนั้นแล้ว”
“แล้วลุงจะให้หนูทำยังไงคะ”
“เธอต้องรับผิดชอบค่าซ่อมสีและอะไหล่ทั้งหมด”
“รถลุงโคตรจะแพงหนูจะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายให้หนูยังเป็นเด็กนักเรียนอยู่”
“เอาเบอร์พ่อแม่เธอมา”