เกมซ่อนรัก

ความเข้าใจผิดสู่การ แบล็คเมล์
เธอเห็นเขามีอะไรกับเลขาสาวในห้องทำงาน แล้วข่าวก็หลุดออกไปทั่วบริษัท เขามั่นใจว่าเธอเป็นคนปล่อยข่าว

ตัวอย่าง

"อันนี้เด็ดสุด อย่าลืมไปป่าวประกาศหล่ะ เราสองคนมีอะไรกันในห้องทำงานของผม" หลังใส่กางเกงทำงานราคาแพงกลับเข้าที่เดิมแล้ว ชินวรก็หันไปพูดเย้ยหยันใส่ไลลา คำพูดของประธานหนุ่มทำให้นักวิจัยสาวหยุดชะงักงัน เธอมองจ้องมาที่หน้าของชินวรด้วยความไม่พอใจ

"ฉันไม่ได้อยากมีข่าวกับคนทุเรศแบบคุณ"

"แล้วเธอคิดว่าฉันพิศวาสเธอนักเหรอ"

"ไม่เหรอคะ เห็นเรียกหาฉันจัง"

"ตอนอยู่บนเตียงไม่เห็นเก่งเหมือนปากเลย"

"ปากคุณก็ไม่เก่งพอ ๆ กับบนเตียงเลยค่ะ"

"ไลลา"

"ว่าไงคะ คุณชินวร" ไลลากดเสียงพูดเน้นคำออกมาอย่างเอาเรื่อง เธอไม่เคยพูดแบบนี้กับใครมาก่อน ไลลาทะเลาะกับคนน้อยมาก และส่วนใหญ่เธอจะเป็นฝ่ายยอม เพราะไลลาชอบความสงบ ทำให้เธอไม่อยากมีเรื่องกับใคร แต่กับชินวรเธออดเถียงไม่ได้จริง ๆ

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

"อย่าเปิดนะฉันยังใส่เสื้อผ้าไม่เสร็จเลย" ชินวรจะเดินไปที่ประตูหลังจากยินเสียงเคาะดังขึ้นมา ไลลาจึงรีบดึงรั้งแขนร่างสูงเอาไว้พร้อมพูดขอร้องเขา ไลลากังวลมาก เธอพึ่งใส่กางเกงชั้นในเสร็จกำลังจะใส่กางเกง แม้ไลลาจะมองไม่เห็นสภาพของตัวเองในตอนนี้ แต่เธอรู้ว่ามันต้องดูแย่มากแน่นอน เธอไม่อยากให้ใครก็ตามที่อยู่หน้าห้องมาเห็นเธอในสภาพนี้

"พูดขอโทษให้ผมพอใจหน่อยสิ"

"ทำไมฉันต้องขอโทษคุณ ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด"

"งั้นผมเปิดประตู"

"ขอโทษ"

"ห้วนจังเลย" ชินวรขยับตัวจะเดินไปที่ประตูอีกครั้ง

"ขอโทษค่ะ คุณชินวร" ไลลารีบพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูออดอ้อน เป็นครั้งแรกที่เธอใช้น้ำเสียงโทนนี้พูดกับประธานหนุ่ม

"ให้เวลา 2 นาที ใส่เสื้อผ้าให้เสร็จ"

"มันจะไปพออะไร คุณถอดออกเยอะขนาดนี้"

"120 , 119 ," ชินวรเริ่มนับเวลาถอยหลังเป็นวินาที ไลลาก็จับกางเกงขายาวของเธอกลับมาใส่เข้าที่เดิมด้วยความเร่งรีบ เธอไม่รู้ว่าชินวรพูดล้อเล่นหรือพูดเรื่องจริงที่จะเปิดประตู เขาไม่ใช่คนที่เธอคาดเดาได้ เธอจึงต้องเร่งใส่เสื้อผ้าเข้าที่ให้เร็วที่สุด

"60 , 59 , "

"ติดคืนให้หน่อยสิ ฉันติดไม่ได้" ไลลาหันหลังไปหาชินวร หลังเธอพยายามอย่างหนักที่จะติดตะขอชุดชั้นในของตัวเองคืน แต่ไม่สามารถทำได้ เพราะเขาถอดมันคาเสื้อเชิ้ตของเธอ

"พูดเพราะๆ"

ก๊อก! ก๊อก!

"คุณชินวรคะ ติดตะขอเสื้อชั้นในให้ฉันหน่อยค่ะ"

"แล้วจะจับนมฉันอีกทำไม" ชินวรโอบมือมาจากด้านหลังจับไปบนหน้าอกคนตัวเล็กแล้วบีบมัน

"ก็ต้องควานหาสายสิ"

"สายมันอยู่ข้างหลัง ทำไมช้าจังเลยอ่ะ" ไลลาพูดออกมาด้วยความสงสัย เธอสัมผัสถึงลมหายใจของชินวรที่พ่นอยู่ตรงหูของเธอมาซักพักแล้ว เขาจ่อหน้าอยู่ตรงนี้ แต่ตะขอเสื้อชั้นในกลับติดไม่เสร็จซักที

"พูดดีๆ"

"ทำไมช้าจังเลยคะ รีบๆ หน่อยค่ะ"