สมิงหลงลม (Mpreg)

#สมิงหลงลม (Mpreg)
เรื่องราวของลูกชายคนโตของเสือเมฆา จากเรื่องเสือหลงเมียเชลย (Mpreg)

-------------------

"อย่ามาเรียกกูว่าพี่!"

เจ้าของร่างสูงใบหน้าคมเข้มเดินย่างเข้าไปหยุดอยู่เบื้องหน้าสายลม ก่อนปากหนาจะตะคอกใส่หน้า ทำเอาเจ้าของดวงหน้าหวานถึงกลับเบิกตากว้างอย่างไม่เข้าใจ

"และมึงก็ฟังไม่ผิดหรอก เพราะที่นี่จะเป็นที่ฝังร่างเน่าๆ ของมึง แต่ก่อนที่มึงจะได้ตายมึงต้องถูกกูทรมานเสียก่อน หึๆ"

"พี่สมิงพูดบ้าอะไรเนี่ย แล้วถูกทรมานอะไรของพี่!"

หัวคิ้วสายลมตอนนี้มันขมวดเป็นปมแน่นจนแทบคลายไม่ออก พร้อมกับเปลือกตาที่หลับลงอย่างคนพยายามระงับอารมณ์ ก่อนจะเอ่ยถามคนตรงหน้าออกไป

"กูจะทรมานมึงจนตายไง ให้สาสมกับสิ่งที่ไอ้เสือเมฆาพ่อของมึง มันทำเอาไว้กับพ่อกู!"

"พ่อกูไปเกี่ยวอะไรด้วย!!" สายลมสวนกลับทันควัน เมื่อจู่ๆ คนตรงหน้าก็เอ่ยถึงพ่อบังเกิดเกล้าของเขา

"ก็พ่อเหี้ยๆ ของมึงมันฆ่าพ่อกูไง!!"

สมิงตะคอกออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว กลิ่นอายความตึงเครียดแผ่ซ่านไปทั่วกระท่อมหลังน้อย จนสายลมที่ไม่เคยเห็นคนตรงหน้าเป็นเช่นนี้ ถึงกับดวงตาสั่นประหม่าและหัวใจกระตุกขึ้นทันพลัน แต่ทว่าก็เพียงแค่เสี้ยวพริบตาเดียวเท่านั้น เมื่อตอนนี้สายลมข่มความประหม่าทุกอย่างเอาไว้ลึกสุดใจ พร้อมกับทำท่าทีและสีหน้าให้เป็นปกติราวกับไม่หวั่นเกรงต่อสิ่งใด

"พ่อมึงเป็นใคร ไหนมึงเคยบอกกูว่าพ่อมึงยังไม่ตายไง แล้วพ่อกูจะไปฆ่าพ่อมึงได้ไง"

เรื่องอะไรสายลมก็ยอมได้ยกเว้นเรื่องครอบครัว สายลมไม่มีทางยอมเด็ดขาด ยิ่งคนตรงหน้ามาปรักปรำโดยไม่มีหลักฐานแบบนี้สายลมยิ่งไม่มีทางยอม

"...อย่าบอกนะว่าที่มึงเข้ามาตีสนิทและจีบกู ก็เพราะมึงต้องการแก้แค้นพ่อกู!"

"ในที่สุดมึงก็ฉลาดสักที แมร่งโง่ให้กูหลอกอยู่เป็นปีๆ ไอ้หน้าโง่เอ๊ย"

-------------------
คำเตือน!!

- นิยายเรื่องนี้มีการใช้คำหยาบ มีการบรรยายถึงฉากการตายผิดธรรมชาติ และมีการบรรยายถึงฉากร่วมเพศอย่างละเอียด โปรดอ่านอย่างมีวิจารณญาณ

- เนื้อเรื่องทั้งหมดไม่เป็นความจริง ตัวละครทุกตัวไม่มีอยู่จริง ไรท์แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น