พ่ายรักคุณกรณ์

ชายหนุ่มดันร่างเล็กจนแผ่นหลังแนบชิดผนัง
"นี่! คุณกรณ์ปล่อยหนูนะ" สาวน้อยฝึกงานผลักแผ่นอกแกร่งออกจากตัว เธอไม่ไว้ใจเขาเลยสักนิดเดียว
"หึ! ปล่อยก็ได้ แต่... " กรณ์หยุดเสียงแหบพร่าไว้ข้างใบหูนุ่มนิ่มที่ช่างหอมยั่วยวลนัก
"แต่อะไรคะ" สาวน้อยเลิกคิ้วถามอย่างงุนงง ทั้งที่ในใจของเธอตอนนี้ก็เต้นไม่เป็นจังหวะแล้วเหมือนกัน
"แต่ปล่อยในนะ"คนเจ้าเล่ห์ไม่รอให้คนตัวเล็กเปล่งเสียงออกมาเขาประกบปากหนาลงบนริมฝีปากบางได้รูปสีชมพูระเรื่อ
"อื้อออ! อ่อย อ๊ะ" เสียงอู้อี้ในลำคอของเธอที่ตกใจกับการกระทำของเขาได้แต่พยายามผลักออกและขัดขืน ทว่าก็ไม่อาจจะสู้แรงคนตัวโตได้ บดขยี้ริมฝีบางจนพอใจแล้วหยุดมองหน้าเจ้าหล่อนอย่างยิ้มเจ้าเล่ห์ ตอนนี้คนตัวเล็กใต้วงแขนกลับไม่มองหน้าสบตาเขา หัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะอยู่แล้วทว่าตอนนี้แก้มเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง ทำให้คนตรงหน้ายกมุมปากหนายิ้มอย่างพอใจกับสิ่งที่เห็นมากเลยทีเดียว