ท่านรองมีรัก

เขาไม่เคยป่าวประกาศหรือเที่ยวไปบอกกับใครต่อใครว่าตัวเองเป็นคนดีหรือเป็นสุภาพบุรุษ เขาเป็นเพียงแค่ผู้ชายธรรมดาทั่วไปเหมือนกับทุกคน มีทั้งมุมที่ดีและมุมร้ายกาจในบางเวลาก็เท่านั้น

....
"ผมขอให้เวลาว่างหลังจากนี้คุณช่วยอบรมสั่งสอนคนของคุณให้ทิ้งนิสัยไร้ยางอายแบบนี้ไปซะเพราะมันน่ารังเกียจ แต่ถ้าไม่หายผมขอแนะนำให้เข้าพบจิตแพทย์ ครั้งนี้ผมจะถือเป็นการเตือน แต่ถ้ายังมีครั้งหน้าอีกอย่าหาว่าผมใจร้าย"

....
"ปล่อยได้แล้วมั้งคะ เชอคงหนีไปไหนไม่ได้แล้ว"
"ระวังตาจะหลุดออกมานะครับ"
"ที่ผ่านมาคือการสร้างภาพเหรอคะ"
"จะคิดแบบนั้นก็ได้ครับ"

....
"นี่กะจะมอมกันหรือไงคะ"
"อย่างพี่คงไม่ต้องมอม"
"อื้ม...พี่บราวน์ นี่เมาแล้วหรือเปล่าคะ"
"ถ้าอยากให้เมาพี่ก็จะเมาครับ"
"นี่ที่บ้านมีใครรู้หรือเปล่าคะ ว่าพี่บราวน์ทั้งเจ้าเล่ห์แล้วก็ร้ายกาจขนาดนี้"
"หึ ๆ ความลับครับพี่ไม่ได้บอกใคร"

ฝากสนับสนุนเป็นกำลังใจ และฝากกดรีวิวให้หัวใจแบบจัดเต็มด้วยนะคะ **ข้อนี้สำคัญกับนักเขียนตัวเล็กๆ ยากต่อการค้นพบมากจริงๆ ค่ะ**

ขอให้นักอ่านทุกท่านมีความสุขและรอยยิ้มตลอดการอ่านนะคะ / ขอบคุณค่ะ