Lazy eight

สัญญาซื้อขาย
-ฝ่ายซื้อ (มัลลิกา)
-ฝ่ายพยายามขาย/ยัดเยียดขาย (อนาวิน)
-รายละเอียดสัญญา (โดยประมาณ)
...
มัลลิกาหลุบตามองแหวนที่พอดีกับนิ้วของตนเอง แล้วเอ่ยเมื่อเห็นว่านิ้วของเขายังว่างอยู่
"แหวนของคุณละ"
"รอคุณโอนเงินค่าตัวมาให้ผมก่อน"
เห็นสีหน้าของเธอเขาเลยเปรยด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยการล่อหลอก
"ซื้อผมเถอะ"
"..."
"ผมลดราคาให้ก็ได้ เท่านี้"
มือเรียวยาวยกขึ้นมาให้เธอดู เห็นมัลลิกายังเงียบเขาเลยถอนหายใจและเปรยใหม่
"เห็นแก่ที่เป็นลูกค้าเก่า ผมลดราคาให้อีกก็ได้"
ชายหนุ่มคว้ามือของเธอมา แล้วค่อยเขียนตัวอักษรกับฝ่ามือนุ่ม
'ผมรักคุณ'
พอเห็นว่าหญิงสาวหูแดง เขาก็เอ่ยด้วยท่าทางตัดใจ
"ก็ได้ ผมลดราคาให้อีก โอนมาเท่านี้"
ในที่สุดอัยการสาวก็เคลื่อนไหว เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาและโอนเงินไปให้มูลนิธิเพื่อเด็กยากไร้ที่แม่ของเขาเป็นคนก่อตั้ง
สลิปที่เด้งขึ้นมาบนหน้าจอถูกยื่นไปให้คนตัวโต จำนวนเงินที่ยาวเหยียดทำให้เขาชะงัก แต่ที่ทำให้อนาวินช็อกคือบันทึกช่วยจำที่เธอพิมพ์กำกับเอาไว้ว่า
'ซื้อแล้วไม่คืนของ อยากเป็นอิสระก็ไปฟ้องเอา'