ยอดปรารถนาแห่งแม่ทัพ

ซิ่นจิ่วเม่ย ยืนกรานเป็นร้อยเป็นพันครั้งว่านางไม่ปรารถนาจะมีสามีที่โหดร้ายทารุณ วางอำนาจและมากสตรีอย่างแม่ทัพหยางหยุนเหวิน แต่สุดท้ายนางก็ต้องเข้าพิธีมงคลสมรสพระราชทานกับเขา ด้วยไม่สามารถขัดโองการของประมุขแผ่นดินได้
นางชิงชังเขา เขานั้นร้ายกาจเกินกว่าที่นางจะรักได้ แต่ทว่า....ยิ่งนางสร้างกำแพงสูงชันแน่นหนาปกป้องใจตนเองมากเพียงใด เขาก็เพียรฟันฝ่าเข้ามาอย่างไม่ยอมแพ้ อีกด้านของเขาที่เป็นหยางหยุนเหวินโดยไม่มีคำว่าแม่ทัพกำกับ เขาคือบุรุษผู้หนึ่งที่อ่อนโยนแสนดีและคลั่งรัก ความอ่อนโยนน่าหลงใหละความร้อนแรงในรสเสน่หาของเขาแผดเผานางจนมอดไหม้ รู้ตัวอีกทีนางก็เสียท่ารักเขาเสียแล้ว
.................
ตัวอย่างในเล่ม......

"เจ้าใจแข็งเช่นนี้ ข้าคงต้องตามรักตามเกี้ยวเจ้าไปตลอดชีวิต แต่ข้าไม่ท้อหรอก เจ้าน่าจะรู้ว่าข้าไม่ยอมแพ้อันใดง่ายๆ รับแรงรักของข้าให้ไหวก็แล้วกัน"
เขาจับใบหน้าของนางตรึงไว้ นางรีบยกมือยันอกเขาพัลวัน
"ตรงนี้...ข้าคงไม่ทำเรื่องบัดสีให้เจ่าต้องอับอาย แต่ในห้องนอนของเรานั้นไม่แน่ ข้าขอเจ้าเพียงจูบเดียว แลกกับข้าจะตามใจให้เจ้าได้พักอีกวัน หรือหากไม่ ข้าจะอุ้มเจ้าเข้าไปในห้อง แล้วเจ้าจะถูกข้าเคี่ยวกรำไม่ได้พัก อาจจะถึงรุ่งสางของวันพรุ่งนี้"
จิ่วเม่ยเป็นสตรีที่ภายนอกดูงดงามอ้อนแอ้น แต่ความเป็นจริงนางใจแข็งและเด็ดเดี่ยวมาก และแน่นอน เขาไม่สามารถบังคับจิตใจนางได้ นางจะยิ่งมองเขาในแง่ร้ายและสัมพันธ์ของเขาและนางจะยิ่งไม่คืบหน้า การต่อรองถือเป็นทางออกที่ดี เพราะจะให้เขาเป็นฝ่ายยอมนาง เขาก็ทำไม่ได้เช่นกัน ในเมื่อนางคือภรรยา นางคือยอดปรารถนา อยู่ใกล้กายเช่นนี้ แทบอยากจะจับนางคลอเคลียสุขสมทั้งวันทั้งคืน แต่เพราะนางยังต่อต้านเขา เขาจึงได้แต่บรรเทาความรักที่ล้นหัวใจด้วยการจูบนางบ้าง กอดนางบ้าง ไปพร้อมกับรอวันที่นางเปิดใจ
"ในการรบท่านจริงจังเช่นเรื่องนี้หรือไม่"
นางกล่าวประชด แทนที่จะเอ่ยตอบเขาว่าจะเลือกทางใด
"จริงจังสิ มิเช่นนั้นข้าคงไม่ได้เป็นถึงแม่ทัพ และเรื่องนี้ที่เจ้าว่า ข้าก็จริงจังมาก...ที่จะทำกับเจ้า จะเลือกข้อใด หรือจะให้ข้าเลือกเอง"
เขาทวงถาม พร้อมแล้วไม่ว่านางจะให้จูบหรือให้เขาอุ้มขึ้นห้องนอนไปทำรัก
"แค่จูบเดียว จูบเดียวเท่านั้น"