คืนร้อนสู่วันวิวาห์

"มีอะไรเหรอคะ ถึงเรียกปรางค์...เอ่อดิฉันมาคุยที่นี่" เธอพยายามหลบเลี่ยงสรรพนามแทนตัว เดี๋ยวเขาจะหาว่าตีเสมอผู้ใหญ่

"ดูห่างเหินจังเลยนะ อย่าลืมสิ ว่าเราเป็นญาติกัน" ญาติกับผีน่ะสิ หญิงสาวนึกก่นด่าในใจ แต่ก็พ้นสายตาของเขาไม่

"เรื่องคืนนั้นพี่อยากจะรับผิดชอบ"

ยามนอกเวลางานเขามักจะแทนตัวเองว่าพี่เสมอ แต่ให้ตายสิทำไมเธอต้องใจสั่นด้วยนะ และมันดูว่าเราสนิทกันมากเมื่อเมื่อก่อน

"ไม่จำเป็นหรอกค่ะ ถือว่าคืนนั้นเราก็สนุกกันไม่ใช่เหรอคะ" พูดไปก็อยากจะตบปากตัวเองสักฉาด ดูเป็นสาวแก่กล้ามากเลยค่ะ แต่จริงๆภายในกายเธอนั้นเย็นยะเยือกไปถึงกระดูกเลยทีเดียว เมื่อเห็นสายตาขึงเครียดคู่นั้น

"แล้วถ้าท้องขึ้นมาจะทำยังไง" ปรัญรดาถึงกับชะงัก นั่นสิประจำเดือนไม่มาเดือนนึงแล้วนี่น่า...แต่ไม่น่าใช่ เธอมักจะมีปัญหาเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว มาบ้างไม่มาบ้าง เพราะความเครียดที่สะสม และด้วยร่างกายพักผ่อนไม่เพียงพอเพราะช่วงนี้ควงเวรหนักมาก

"ก็เป็นแม่เลี้ยงเดี๋ยวไง....โถ่พี่รุจน์คะ นี่มันสมัยไหนแล้วคะ พี่รุจน์ต้องเข้าใจนะ เราไม่เคยรักกัน แล้วอีกอย่างปรางค์ไม่อยากแย่งของๆใคร"

"แล้วถ้าพี่บอกว่าพี่อยากให้แย่งล่ะ" ดวงตาสีเข้มที่ส่องประกายระยิบระยับนั้น อีกทั้งสีหน้าที่ดูจริงจังของคนที่นั่งจิบกาแฟอยู่ฝั่งตรงข้าม ทำเอามะปรางเปรี้ยวจี๊ดอย่างเธอถึงกับไปไม่เป็น

"แต่ปรางค์ไม่สะดวกค่ะ ขอโทษนะคะ พอดีปรางค์มีเข้าเวรอีกขอตัวนะคะ" คุณหมอคนสวยพยายามควบคุมหัวใจตัวอย่างอย่างสุดกำลัง แม้ในใจลึกๆเธอจะรู้สึกดีใจแค่ใน แต่อีกใจนึงของเธอกลับต่อต้านอย่างที่สุด เพราะเธอรู้ว่ามันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

====================

IOS ซื้อผ่านเวปจะราคาถูกว่านะคะ