หัวใจวาโย

ทั้งใจมีให้แต่คนผู้นั้น ทำให้ได้ทุกอย่างเสมอ ไม่ว่าจะต้องเจ็บช้ำแค่ไหน ขอให้เพียงคนนั้นมีความสุข ไม่ต้องร้องไห้อีกต่อไป นั่นคือสิ่งที่หัวใจของเขาต้องการ

************************************************************

"กูจบไปตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว เหตุการณ์ผ่านไปหลายปี มึงจะรื้อฟื้นขึ้นมาทำไมอีก?" วาโยเน้นคำเดิมที่พูดออกไปก่อนหน้านี้

"มึงกล้าพูดเหรอว่ามันจบไปแล้ว ถ้ามันจบไปจริงๆ ทำไมตั้งแต่วันนั้นมึงกับกูถึงไม่เหมือนเดิม อย่าบอกกูว่าเหมือนเดิม เพราะกูรู้ว่าไม่มีอะไรที่เหมือนเดิมเลยสักอย่างหนึ่งระหว่างมึงกับกู" กอไผ่ย้อนถาม เขาต้องการคำตอบที่ชัดเจนกว่านี้ เมื่อวาโยทำท่าจะเบี่ยงตัวหลบ กอไผ่ก็ขยับกางแขนเหมือนจะเข้าไปกอดรั้งเอาไว้

"กูทำให้จบไปแล้วตั้งแต่เมื่อตอนนั้น กูรับรู้เข้าใจในสิ่งที่มึงพูดทุกอย่าง กูก็ไม่ได้อะไรแล้ว ตอนนี้มึงกับกูเป็น เพื่อน กัน และจะเป็นเพื่อนต่อไป ยังอยู่ในกลุ่มโฟร์เบบี้เหมือนเดิม แต่อย่างที่กูบอกมึง กูมีเพื่อนหลายคน ไม่ได้มีมึงคนเดียว ดังนั้นกูไม่ได้มีเวลาให้มึงเยอะแยะมากมายอย่างที่มึงอยากได้ มึงเอาเวลาที่จะมาถามคำถามอะไรกู ไปอยู่กับธุระปะปังของมึงเถอะ มึงจะมาวุ่นวายอะไรกับกูนักหนา ถอยไปกูกำลังรีบ ไว้เจอกันที่ชมรม" วาโยเน้นย้ำคำว่าเพื่อน และดันตัวของกอไผ่ออกไปพ้นทาง

วาโยเดินมุ่งตรงไปที่คณะแพทย์ ในขณะที่กอไผ่ยังคงยืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับตัว เขามองตามหลังวาโยไปด้วยความรู้สึกหลากหลาย

"ลม มึงไม่เข้าใจกู มึงไม่ได้เข้าใจความรู้สึกของกู"