หยดรักเติมใจ

"ถ้าจะใส่ตอนไปแคมป์ อนุญาตให้ใส่ได้แค่ตอนที่จะถ่ายรูปหรือลงเล่นน้ำเท่านั้น นอกจากนั้นต้องห่มเสื้อคลุมปิดให้มิด ปิดตั้งแต่คอลงไปจนถึงเข่าเลยนะคะ และห้ามเดินเล่นไปทั่วทั้งที่ใส่บิกินีตัวนั้นอยู่เป็นอันขาด ดาวต้องเก็บตัวเองเอาไว้ให้พี่มองนานๆ ได้คนเดียวก็พอ ถ้าไม่อย่างนั้น..."
"ไม่อย่างนั้นพี่เรนนี่จะทำอะไรดาวเหรอคะ?"
ฉันถามเสียงอ่อนอ้อนกว่าเคย เพราะสายตาของพี่เรนนี่ที่มองมามันดูน่ากลัว ฉันคิดว่าบทลงโทษในใจของพี่เรนนี่คงหนักน่าดู ฉันไม่อยากทำให้พี่เรนนี่โกรธหรอก เพราะรู้ซึ้งในรสชาติจากช่วงที่เราห่างเหินกันไปมาแล้ว มันไม่ดีเลยสักนิด
"ถ้าไม่อย่างนั้นพอดาวกลับมา พี่จะทำให้ดาวไม่ได้ใส่อะไรเลยสักชิ้นค่ะ"
"บ้าสิคะ! ไม่ใส่อะไรเลยสักชิ้น ดาวได้โดนลากตัวไปเข้าศูนย์บำบัดจิตกันพอดี"
ฉันแกล้งเฉไฉแล้วผละออกจากอ้อมแขนของพี่เรนนี่ เดิมทีคิดจะชิ่งหนีกลับโต๊ะไปก่อน แต่พี่เรนนี่ก็ฉวยเอวฉันไว้ได้แล้วลากพากลับเข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว หลังของฉันชนเข้ากับผนังห้องน้ำในชั่วพริบตา ปลายจมูกโด่งสวยของพี่เรนนี่คลอเคลียกับปลายจมูกของฉันจนลมหายใจร้อนอาบรดใบหน้าไปหมด
"พี่หมายถึงไม่ได้ใส่อะไรเลยสักชิ้น ต่อหน้าพี่คนเดียวเท่านั้นค่ะ"
"เรื่องสิคะ ใครจะไปทำแบบนั้นกันล่ะ!"
..
ติดตามข่าวสารได้ที่ช่อง ล้านวลีร่าย
อย่าลืมรีวิวใจให้กันด้วยนะคะ