ดวงใจจอมอสูร

เด็กขอทานผู้น่าสงสารถูกสลับตัวกับลูกสาวเศรษฐีเพื่อเป็นบรรณาการแด่งจอมอสูร
นางใช้ฝีมือด้านการทำอาหารเพื่อมัดใจอสูร โดยไม่รู้เลยว่า ยิ่งโต นางกลับยิ่งน่ากินกว่าอาหารเลิศรสที่นางทำ
.
เขากินนางจริงๆ! ปากเขาอ้าออกแล้วงับริมฝีปากนาง เขาถึงกับสอดลิ้นเข้าไปในปากนาง แล้วดูดลิ้นนางด้วย
ซิ่วเอ๋อร์ตะลึงพรึงเพริด เนื้อตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว นานทีเดียวกว่านางจะรวบรวมสติได้และรีบใช้สองมือผลักอกเขาอย่างแรง
แต่ท่านเทพเป็นใครแล้วนางเป็นใคร หากเขาไม่ต้องการปล่อย นางจะหนีพ้นได้หรือ
น้ำตาเริ่มคลอเต็มสองตาเมื่อท่านเทพเลิกกินปากนางและหันไปขบติ่งหู ดูด เม้ม จนซิ่วเอ๋อร์ขนลุกขนพอง รีบขอร้องปากคอสั่น
"อย่าอย่ากินข้า ข้าไม่อร่อย ไม่อร่อยหรอก"
"เจ้าอร่อยมาก" มู่เฉินพึมพำ
.
ดวงใจจอมอสูรเล่มนี้เป็นภาคที่ซิ่วเอ๋อร์และมู่เฉินเป็นตัวเอกค่ะ
ยังมีอีกภาค เป็นภาคของเสี่ยวม่านและห้าวอี้ ซึ่งภาคสองจะตามมาในภายหลัง
ทั้งสองภาคอ่านแยกกันได้ แต่ถ้าอ่านต่อกันจะได้รับรู้เรื่องราวที่ต่อเนื่องกันค่ะ