พลิกเกมล่า เล่ม 1

เบ็นซ์ล้อหมุนช้าๆ รอรถคันหน้าที่วิ่งออกไปอย่างฉับพลัน มือขับมอเตอร์ไซค์บัดคันเร่งน้ำมัน ทะยานรถขึ้นประกบอย่างชำนาญ ขณะที่เบ็นซ์สีแดงล้อหมุนถึงเส้นขาว เวลาเดียวกันมอเตอร์ไซค์สนับสนุนที่มีคนนั่งซ้อนกันมาสองคนเช่นกัน เร่งความเร็วขึ้นมาเพื่อเข้าประกบอีกข้าง มือปืนพารถขึ้นมาอยู่ในระดับเดียวกับมือปืนคุ้มกัน ขณะที่ระยับ ระบิลวาดปากกระบอกเก้าม.ม. เข้าหาเป้าหมายที่นั่งเบาะหลังรถเบ็นซ์ เร็วเกินกว่าที่มือคุ้มกันจะขยับตัว และคนขับจะเหยียบคันเร่งพารถเบ็นซ์พุ่งหนี
ขณะที่นายระเบียน เพชรบูรณ์ยังคงนั่งอย่างสบาย ดวงตาของระยับ ระบิลเบิกวาบ เมื่อมองผ่านกระจกติดฟิล์มกรองแสง เขาเห็นใบหน้าเป้าหมายชัดเจน บดกรามกรอด ไม่ยอมลั่นไกปืน มือขับเอี้ยวหน้ามาถามด้วยความสงสัย
"ทำไมไม่ยิง"
ระยับบดกรามเป็นสันนูน มองมอเตอร์ไซค์สนับสนุนที่ขึ้นมาประกบทางอีก คนนั่งซ้อนท้ายส่องปืนเก้าม.ม. เข้าหาเป้าหมาย
ฉับพลันปากกระบอกปืนของระยับเปลี่ยนเป้าหมาย
ปัง ปัง ปัง
เขาลั่นไก ปล่อยกระสุนสามนัด ได้ผลทันที มือปืนสะดุ้งสุดตัว หงายหลังร่วงจากมอเตอร์ไซค์ มือขับบิดคันเร่งพุ่งรถไปข้างหน้า
ปัง ปัง
ทั้งรถทั้งคน เทกระจาดบนพื้นถนน รถบางคันหลบได้อย่างหวุดหวิด บางคันหลบไม่ทันก็เหยียบซ้ำทั้งมือปืนและมือขับรวมทั้งมอเตอร์ไซค์
"เป็นบ้าอะไร" มือขับกระแทกเสียงถาม
ระยับ ระบิลกระแทกปากกระบอกปืนกับบั้นเองของมัน สำทัยเสียงดุกระด้าง
"มึงรีบไป ชักช้า กูยิงไส้แตก"
นายพลปกรณ์ ปรานนคร ตาถลน บดกรามเสียงกรอด แววตาดุดัน เมื่อเห็นเหตุการณ์พลิกผันอย่างคาดไม่ถึง
"ไอ้สัตว์ มนทรยศ ไอ้ระยับทรยศ"
"มันทรยศแน่ครับ เจ้านาย" เหิม หาดเจ้าเสียงเครียด
"ไอ้ทรยศ ฆ่ามันให้ได้" นายพลกระแทกเสียงด้วยความโกรธแค้น
"ครับ เจ้านาย" เหิม หาดเจ้ารับคำสั่ง
"พลิกแผ่นกินล่ามัน ไอ้สัตว์" นายพลปกรณ์ระเบิดเสียงลั่นรถ
...........................
คำสั่งเจ้าพ่อ ให้ล่าตัวคนที่เขายัดข้อหาทรยศให้ได้ ไม่ว่าจับตายหรือลากตัวมาให้นายพลยิงกบาลด้วยมือ ระยับ ระบิลหนีสุดแผ่นดิน ที่สุดเขาไม่อยากเป็นฝ่ายถูกล่าอีกแล้ว เขาจึงพลิกเกมล่า มาเป็นฝ่ายล่าบ้าง
สนุก ระทึกกับ "พลิกเกิมล่า"