รุ่มรัก

"คุณอยากได้อะไรมั้ย ไหน ๆ ก็มาที่นี่แล้ว น่าจะมีอะไรติดไม้ติดมือกลับไปบ้างนะ"
เขาเอ่ยถามระหว่างจูงมือกันเดินไปเรื่อย ๆ มิ่งมาลาหันมาเลิกคิ้วมอง อมยิ้มกรุ้มกริ่ม ดวงตามีเลศนัย
"อยากได้ชาค่ะ"
เธอลากเสียงยาวตรงคำว่า ชา ทำให้คนฟังเลิกคิ้วก่อนจะยิ้ม
"ได้สิ ชาร้านไหนล่ะผมพาไปซื้อ"
"อืม...แต่ชาที่ฉันอยากได้มันค่อนข้างแพงนะคะ"
"จะแพงสักแค่ไหนกันเชียว ว่าแต่คุณอยากได้ชาอะไร ชาจีน ชาญี่ปุ่น หรือชาอังกฤษ หรือ ชานมไข่มุก"
รอยยิ้มของมิ่งมาลาดูซุกซน
"ฉันไม่ได้อยากดื่มชาอะไรพวกนั้นค่ะ"
"หืม... แล้วคุณอยากได้ชาอะไร"
คนถามเลิกคิ้ว รอฟังคำตอบ
"ชาที่ฉันอยากได้ก็คือ...ชา...แนล"
^
^
^
***ฝากเรื่องนี้ด้วยนะค้า
คุณปราบดา & มิ่งมาลา