เด็กเลี้ยงของโยธิน

นภัทรชายหนุ่มที่ถูกความยากจนบีบบังคับตัดสินใจขายตัวเพื่อนำเงินมาจุนเจือครอบครัว แขกคนแรกสอนให้รู้ซึ้งถึงความเจ็บปวดที่ได้รับ แขกคนต่อมาสอนให้รู้จักความอ่อนโยนและทะนุถนอม แม้จะเป็นการแลกด้วยศักดิ์ศรีเพื่อความสุขสบายของครอบครัวเขาก็จะทำ





"มึงช่วยกูหน่อย"
"ช่วยไรวะ" โยธินถามเพื่อนที่นั่งดื่มเหล้ากันด้วยความสงสัย
"มึงช่วยรับเลี้ยงเด็กหน่อย สักสามสี่เดือนหรือครั้งคราวก็ได้"
"อีกแล้วเหรอ มึงก็ถามกูไปแล้วนิ"
"คนเดิมไงมึง จากที่ฟังมาก็เป็นเด็กดีอยู่นะ"
"ไม่เอาเว้ย กูไม่ชอบอะไรแบบนี้" ยกเหล้าขึ้นมาจิบพร้อมกับส่ายหัวด้วยความระอาใจให้เพื่อน
"มึงกูสงสารเด็กมัน"
"มึงก็สงสารทุกคนอ่ะคิน ทำไมมึงไม่เลี้ยงไว้เอง"



*** มีดราม่าช่วงแรกๆ มีการกล่าวเกี่ยวกับการความรุนแรง บังคับ ข่มขู่ กึ่งขืนใจกึ่งสมยอม แบบผ่านๆ หลังจากนั้นก็มีแต่ความหวาน



**** ซื้อในAndroidถูกกว่าIos