คุณชายเจตนิพัทธ์

อันดารู้ดี ว่าการเฝ้ามองคุณชายเจตนิพัทธ์เช่นนี้มันผิด เราสองคนต่างกันราวฟ้ากับเหว ไม่มีสิ่งใดมีค่ามากพอมากพอที่อันดาจะเพียบพร้อมเหมาะสม หรือรักคุณชายเจตนิพัทธ์ได้เลย

อันดา เด็กน้อยผู้น่าสงสาร ถูกคนเป็นแม่จากสายเลือดแท้ ๆ หวังปลิดชีวิตด้วยการกระโดดน้ำบนสะพานตามสามีที่หล่อนแสนรักและผูกพัน ทว่า หม่อมพิมพ์อุบลได้ผ่านมาเห็นเข้า จึงช่วยไว้ได้ทันกาล และรับอันดาเข้ามาดูแลภายใต้การปกครอง อันดาเปรียบหม่อมพิมพ์อุบลเสมือนจามจุรีต้นใหญ่ ที่คอยให้ร่มเงาในวันที่พายุโหมกระหน่ำ

อันดาเหมือนได้ชีวิตใหม่ และจะใช้ชีวิตให้คุ้มค่าเพื่อตอบแทนบุญคุณและโอกาสที่ได้รับ กระนั้นยังถูกมอบหมายให้ดูแลสวนดอกไม้ของคุณชายเจต หรือ ม.ร.ว.เจตนิพัทธ์ เมธาคุณานนท์ หลายชายคนโตของย่าบัวหรือหม่อมพิมพ์อุบลที่ไปเรียนไกลถึงต่างแดน ทว่าเมื่อหลานชายทั้งสามของย่าบัวกลับมาเยือนวัง อันดากลับทำตัวซุ่มซ่ามจนถูกเอ็ดเข้าเสียนี่...



"ดอกไม้ที่คุณชายเจตชอบน่ะ คุณชายขอให้แม่บ้านนำดอกไม้พวกนี้มาเปลี่ยนในทุกเช้า จนกว่าคุณชายจะกลับมา"


"ซุ่มซ่าม เจอเธอกี่รอบ ก็มักมีแต่เรื่องเสมอ ตัวแค่นี้ ทำไมชอบสร้างเรื่องนัก"


"หยุดดื้อรั้น อยู่ให้นิ่งตามที่บอก แล้วฉันจะขอบใจเธอมาก"