อย่าเก่งกับออนซอน

"ฝุ่น เราชื่อฝุ่นเหรอ"
"สีฝุ่น ชื่อสีฝุ่นครับ"
"สีฝุ่น ชื่อน่ารักดีนะครับ" อะไรกันเนี่ย นี่ออนซอนกำลังฟังมนุษย์สองคนนี้จีบกันอยู่งั้นเหรอ
"ขะ ขอบคุณครับ"
"เหมี๊ยว!" ฮึ่ม ไม่ได้ เห็นทีต้องขัดจังหวะหน่อยแล้ว เห็นแบบนี้เราก็หวงเจ้าของของเรานะ เพิ่งรู้จักกันแค่แป๊บเดียวจะมาหยอดสีฝุ่นของเราได้ยังไง
"ออนซอน เงียบ ๆ" สีฝุ่นดุเราอีกแล้ว นี่สีฝุ่นคงเห็นคุณพี่อธิคนนี้ดีกว่าแมวอย่างเรางั้นสิ
"ฮะฮะ ดูท่าออนซอนจะหวงเจ้าของมากเลยนะครับ" เราหันไปทำหน้ามู่ทู่พร้อมกับแยกเขี้ยวใส่ แต่พี่อธิอะไรนั่นกลับไม่กลัว มิหนำซ้ำยังเข้ามาลูบตัวลูบหัวเราจนขนเราฟูไปหมด
"แหะ ๆ ครับ แต่เดี๋ยวถ้าได้เจอกันบ่อย ๆ ออนซอนก็คงจะชินเอง" อะไร สีฝุ่นชอบคิดแทนเราอีกแล้ว ไม่ชิน เราไม่มีทางชินเด็ดขาดนะบอกเลย
"ครับ ถ้าว่าง ๆ ก็พาออนซอนมาเล่นที่นี่ได้นะ พอดีพี่ก็ชอบแมวเหมือนกัน" หึ เราไม่มาหรอกคุณพี่อธิ ต่อไปนี้เราจะไม่มาที่นี่แล้ว!
"ได้ครับ อ๊ะ บ้านฝุ่นอยู่หลังนั้นนะ ถ้ามีปัญหาหรืออยากให้ช่วยอะไร ก็ไปเรียกได้นะครับ" สีฝุ่น ทำไมใจง่ายแบบนี้เนี่ย ถ้าเขาไม่ได้มาดีจะทำยังไงเล่า แมวอย่างเราโทรเรียกตำรวจให้หรือช่วยพาสีฝุ่นไปโรงพยาบาลไม่ได้หรอกนะ
"ได้ครับ งั้นฝุ่นรีบพาน้องไปอาบน้ำเถอะ มอมแมมใหญ่แล้ว" หะ หา! มะ มอมแมม
"เหมี๊ยว!" เราไม่พอใจ อย่ามาว่าเราว่ามอมแมมนะคุณพี่อธิ เราให้สีฝุ่นว่าเราว่ามอมแมมได้แค่คนเดียวเท่านั้น!
"เอ่อ งั้นฝุ่นไปก่อนนะครับพี่อธิ ออนซอนเริ่มโวยวายแล้ว" รู้ก็ดีสีฝุ่น รีบไปเลย จะอาบน้ำให้ใช่ไหม เอาเราไปอาบเลยเราไม่อยากให้ใครมาเรียกเราว่ามอมแมมอีกต่อไปแล้ว!
"ครับ ไว้เจอกันใหม่นะออนซอน" เราคำรามเสียงต่ำพลางจ้องหน้าคุณเจ้าของบ้านเขม็ง ไม่อยากเจออีกแล้ว แล้วก็ไม่อยากให้สีฝุ่นมาเจอด้วย
เราใช้หัวถูไถไปมาที่อกและแขนของสีฝุ่น เพื่อให้คุณพี่อธิรู้ว่า สีฝุ่นเป็นของออนซอน ดังนั้นจะมาแย่งไปไม่ได้
แต่ถ้าอยากได้ ก็ต้องเอาขนมแมวเลียมาแลก เหมี๊ยว!!!




TW
-ใช้แมวดำเนินเรื่อง
-พฤติกรรมบางอย่างปรับเพื่อให้เข้ากับเนื้อเรื่องอาจไม่ตรงกับพฤติกรรมจริงๆ100%
-สร้างจากจินตนาการของผู้แต่งโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ