ผมตกหลุมรักเจ้าของร้านกาแฟ

"มีคุณ" ผู้ที่ไม่ต้องรอให้
โชคชะตาลิขิตแต่ทว่าหัวใจของเขา
กลับลิขิตตั้งแต่แรกที่ได้พบเธอ "พลอยแสง"
^_^^_^^_^^_^^_^^_^^_^^_^
ความซุ่มซ่ามเป็นเหตุอีกจนได้ให้มีคุณเผลอชนกับพลอยแสง แต่ทว่าชายหนุ่มรับร่างกายของเธอเอาไว้ได้ทัน เมื่อสองร่างกายของเธอและของเขาได้ล้มลงไปกองอยู่กับพื้น จึงทำให้เธอไม่เจ็บสักเท่าไหร่เหตุเพราะว่าเธอได้นอนทับอยู่บนตัวของเขานั่นเอง...

บรรยากาศในตอนนี้และเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นไปหมาดๆ ช่างเป็นใจให้พลอยแสงพลั้งเผลอกระทำบางอย่างด้วยการจูบลงบนปากของเขา ซึ่งชายหนุ่มไม่มีสีหน้าและอาการที่บ่งบอกว่าตกใจเลยสักนิดเดียวตรงกันข้ามเขากำลังตอบรับจูบนั้นของเธออย่างตั้งใจ

มีคุณได้ใช้ลิ้นอุ่นร้อนของเขารุกล้ำเข้าไปในโพรงปากของหญิงสาว จนทำให้เธอมีสีหน้าและอาการหวาบหวิวออกมาให้เขาได้เห็น เขามีความพึงพอใจยิ่งนักจึงเผลอยิ้มกรุ้มกริ่มออกมา

พลอยแสงตื่นตระหนกอยู่ไม่น้อยกับรอยยิ้มกรุ้มกริ่มของชายหนุ่มจึงรีบนำพาตนเองออกจากเขาในทันที ทันใด

"อ้าวพี่! ทำไมเสร็จไวจังครับ?"

จากสีหน้าและอาการที่ตื่นตระหนกเมื่อสักครู่นี้ได้แปรเปลี่ยนเป็นขวยเขินเขาเสียแล้วเหตุเพราะว่าเขาพูดราวกับว่าเธอได้เสียตัวให้กับเขาแล้วยังไง ยังงั้น

"มีคุณพูดอะไรออกมารู้ตัวบ้างไหม?"

"ผมรู้ตัวสิครับ ผมถึงพูดไง"

หญิงสาวไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรเขาถึงมีแววตากรุ้มกริ่มอีกแล้ว หรือจริงๆ จะแปลว่าเขามีความรู้สึกเชิงชู้สาวกับเธอกันแน่นะ