นางกำนัลอุ่นเตียงของอ๋องพิการ

เหมยลี่นางไม่ใช่เพียงนางกำนัลธรรมดา แต่นางคือนางกำนัลอุ่นเตียงของอ๋องพิการในทุกค่ำคืน ใครจะคิดว่าอ๋องพิการนั้นแท้ที่จริงแล้วจะมีความต้องการสูงเพียงใด และคนที่จะอุ่นเตียงให้อ๋องพิการได้มีเพียงนางคนเดียวเท่านั้น...นางที่เป็นเมียรักเพียงคนเดียว
"เหมยลี่ เจ้าพอใจในรสรักข้าหรือไม่"
"ท่านต้องแสดงให้เห็นสักสามกระบวนท่า ข้าจึงจะตัดสิน"
"ย่อมได้"
+++++++++++++++
"รู้ว่าในจวนขาดคน ไม่หาข้างนอกมาเพิ่มก็ขอฮ่องเต้มาเพิ่มสักสิบยี่สิบคนจะเป็นอะไร ใช้งานลี่กงกงมากๆ ไม่กลัวคนวัยเท่านั้นจะอายุสั้นหรือ"
"ลี่กงกงเป็นโรคขี้เกียจ ซ้ำยังไม่ถูกโรคกับยาใดๆ หากให้อยู่กับที่นานจะเอาแต่หลับ ไม่เรียกใช้งานก็คงไม่ขยับตัว เจ็บป่วยขึ้นมาก็รักษาด้วยยาไม่ได้ผล แบบนั้นจะอายุสั้นยิ่งกว่า อีกอย่างข้าไม่ชอบเห็นคนไม่รู้จักเดินไปมาในเรือน"
"ก็หลับตาเสียสิ" รอยยิ้มของเกาหลี่จือนิ่งค้าง มือที่อีกเพียงเส้นผมคั่นจะถึงสะโพกนิ่มนุ่มค้าง เขาดึงมือกลับมา ฝืนเอ่ยวาจาหวานใส
"หลับตา แล้วจะใช้ตาที่ไหนมองหน้าเมียคนงามของข้าเล่า"
"ท่านมีเมียด้วยหรือ"
"เหมยลี่ เมียข้าชื่อเหมยลี่ คนที่ใบหน้างาม รูปร่างงาม กิริยางาม วาจางาม" เขาคว้ามือที่เหมือนครูดกับหินแตก ทรายหยาบมาสิบปีมาดม "กลิ่นกายก็หอม"
"ข้านึกว่าตัวเองเป็นบ่าวรับใช้"
"ต่อหน้าอู๋อ๋อง เผยข้อมูลน้อยที่สุดเป็นดี"
"ดีต่อท่าน"
"ดีต่อเจ้า" เกาหลี่จือคว้าข้อแขนนางแล้วออกแรงดึง
++++++++++++++++++++
*เรื่องนี้ไม่มีดราม่านะคะ มีแต่ความคลั่งรักล้วน ๆ ความคลั่งรักของอ๋อง และความไม่สมประกอบของจวนจวิ้นอ๋องพิการ
**และมีเรื่องราวปราบกบฏด้วยนะคะ
#อ๋องคลั่งรัก #มีพระชายาเดียว #นางเอกเก่ง #พระเอกฉลาาด #นางกำนัลเหมยลี่