ใต้ร่างอีนิกม่า

"ผมเป็นอัลฟ่า"

ภูมิกอดอกมองร่างสูงตรงหน้าที่อายุมากจนสามารถเป็นพ่อเขาได้แล้วแต่ก็ยังมาตามตอแยกันอยู่ได้ อีกอย่างเขาเป็นอัลฟ่าไม่ยอมลงไปอยู่ใต้ร่างใครเป็นครั้งที่สองแน่



"แล้วยังไงครับ"

ส่วนมาคัสกลับเอนหลังพลางเลิกคิ้วพิงเก้าอี้ถามกลับด้วยท่าทางสบายๆ



"ก็หมายความว่าผมไม่สามารถเป็นคู่นอนที่ดีให้ลุงได้ไงครับ"

ภูมิลุกขึ้นยืนใช้มือยันโต๊ะที่คั่นกลางระหว่างเราสองคนไว้แล้วโน้มหน้าไปตอบคนแก่ตรงหน้า ก่อนที่จะต้องผงะถอยหลังแทบไม่ทัน เมื่อคนที่นั่งเอนหลังสบายๆในตอนแรกจู่ๆก็ยื่นหน้าเข้ามาจนอีกนิดก็เกือบจะชนกันอยู่แล้ว

"แต่ฉันเป็นอีนิกม่านั่นหมายความว่าเราเข้ากันได้ เธอก็รู้นี่ว่าเราเข้ากันได้ดีแค่ไหน"