เพลิงรักผลาญใจ

เหมือนถูกตรึงเท้าให้อยู่กับที่
หล่อนใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
ทั้งที่สะกดกลั้นอารมณ์พลุ่งพล่านภายในไว้ตั้งแต่ก่อนมาพบเขา
วายุเป็นศัตรูหัวใจของหล่อน
มีนาบอกตัวเอง
หล่อนเข้ามาในชีวิตเขาอีกครั้งเพื่อแก้แค้น
ไม่มีวันที่หล่อนจะแสดงความอ่อนแอให้เขาเห็นเหมือนที่ผ่านมา



"ดูถูกฉันมากไปแล้ว วายุ" หล่อนโกรธจนตัวสั่น
"หรือคุณจะแก้ตัวว่า ผู้หญิงที่อายุมากกว่าผู้ชายที่ทั้งหล่อทั้งรวยอย่างนายวิชจะมีวิธีอื่นที่มัดตัวเขาไว้ได้ ทั้งที่นายวิชเคยทำตัวเป็นเพลย์บอย"
วายุเชื่อมั่นในความคิดตัวเอง
คราวนี้ มีนานิ่งงัน น้ำตาเอ่อคลอด้วยความเจ็บปวด
เขาเคยทิ้งหล่อนยังไม่พอ หนำซ้ำยังมาย่ำยีศักดิ์ศรีของหล่อนครั้งแล้วครั้งเล่า
"ใช่ ฉันใช้วิธีอย่างที่คุณคิดนั่นล่ะ มัดตัวน้องชายคุณไว้" หล่อนสมอ้างเสียเลย ยั่ววายุให้โมโหยิ่งกว่าเก่า
"แล้วคุณจะทำอะไรได้"
มีนาเชิดหน้าท้าทายเขา
"ก็ใช้วิธีการเดียวกันกับคุณบ้างน่ะสิ" วายุเสียงกร้าวพลางกระชากตัวหล่อนอย่างแรงให้กลับเข้ามาในอ้อมแขนเขา อีกครั้ง
คราวนี้เขาจูบหล่อนหนักหน่วงกว่าเดิม
ไม่มีท่าทีจะปล่อยตัวหล่อนง่ายๆ ไม่สนใจเสียงวอนขอร้องของหญิงสาว
"พี่วายุ!!!"
สิ้นเสียงประตูห้องทำงานที่เปิดออกกับใครบางคนที่ก้าวเข้ามา พร้อมเสียงเรียกชื่อชายหนุ่มดังลั่นอย่างคนตกใจ