ฝากรัก(mpreg)

โลกใบนี้จะมีสักกี่คนที่เป็นเหมือนผม? เป็นผู้ชายแต่มีมดลูกแฝงอยู่ในร่างกายและสามารถตั้งครรภ์ได้ไม่ต่างจากผู้หญิง
และเพราะเหตุนี้ตั้งแต่โตเป็นหนุ่มผมก็ไม่เคยคิดที่จะมีใครเข้ามาในชีวิตในฐานะคนรักเลย จนกระทั่งตอนนี้อายุมันก็ปาเข้าไปเกือบสามสิบล่ะ ความคิดที่จะอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิตมันก็เริ่มเปลี่ยนไป
ไม่ใช่ว่าผมอยากมีภรรยาหรือสามีนะครับ แต่สิ่งที่ผมอยากมีคือลูก ยิ่งเห็นเพื่อนในรุ่นโพสต์รูปลงเฟสอวดลูกกันบ่อยๆ ความอยากมีเด็กตัวเล็กๆมาคอยงอแงวอแวอยู่ใกล้ๆมันคงทำให้ชีวิตผมมีสีสันขึ้นมาน่าดู
และอีกอย่างผมอยากมีหลานให้แม่อุ้มด้วยแหละ มันจึงทำให้ผมตัดสินใจไปปรึกษากับพี่หมอ เพราะพี่แกเป็นหมอประจำตัวผมในตอนนี้ด้วย และเรื่องที่ผมสามารถท้องได้ก็มีแค่ลุงหมอที่เป็นพ่อของพี่หมอและแม่ผมเท่านั้นที่ทราบ
การไปปรึกษาแพทย์จึงเป็นเรื่องที่ผมคิดว่าน่าจะดีที่สุด และคงได้รับคำแนะนำที่ปลอดภัยที่สุดด้วย
หลังจากพูดคุยปรึกษากัน พี่หมอจึงแนะนำให้ผมทำการผสมเทียม เพราะผมต้องการจะอุ้มท้องลูกเอง
แต่หลังจากทำการฉีดน้ำเชื้อเสร็จเรียบร้อย เรื่องที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นมันก็เกิดขึ้นมาจนได้
" พี่หมอนัดผมมามีอะไรหรือเปล่าครับ "
ซัน เอ่ยถามเมื่อนั่งลงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ธนา หรือที่คนตัวเล็กเรียกว่าพี่หมอถอนหายใจด้วยความเคร่งเครียด ก่อนจะเงยหน้ามองคนตรงข้ามด้วยความหนักใจ แล้วเอ่ยอธิบาย
" การฉีดน้ำเชื้ออสุจิเกิดความผิดพลาด "
" ห๊ะ! พ..พี่หมอว่าอะไรนะครับ เกิดการผิดพลาดเหรอ ยังไงครับ "
" ...คือเชื้ออสุจิที่ทางทีมแพทย์ฉีดให้น้องซันมันสลับกันกับอีกเคสหนึ่งครับ "
ธนา เอ่ยบอกออกมาด้วยความลำบากใจ ไม่ใช่เพราะน้องซันหรอกที่มีปัญหาเพราะตอนที่ตกลงกันน้องมันให้เขาเป็นคนดูแลเรื่องนี้ทุกอย่างรวมถึงเรื่องน้ำเชื้อก็ด้วย แต่อีกเคสหนึ่งกลับไม่ยอมนี่สิ เฮ้อ...
ซัน นิ่งไปครู่หนึ่งไม่ใช่ว่าอะไรหรอกนะเขาแค่กังวลว่าถ้าเกิดเขาท้องขึ้นมาจริงๆ แล้วเด็กจะเป็นลูกใคร ยิ่งเห็นสีหน้าของพี่หมอก็ทำให้รู้แล้วว่าคงมีปัญหาอะไรบางอย่างแน่ๆ
" ล..แล้วถ้าติดขึ้นมาเด็กในท้องจะเป็นลูกใครล่ะครับ..."
" เด็กต้องเป็นลูกผม "
ซัน ชะงักทันทีที่มีเสียงดังขึ้นมาจากทางประตูห้อง ใบหน้าหวานค่อยๆหันไปมองตามเสียง ก่อนที่ดวงตากลมโตจะค่อยๆเบิกกว้างด้วยความตกใจ
พ..พี่หนึ่ง?
...เวรแล้วไงทำไมโลกถึงได้กลมแบบนี้วะ...