ขอให้รักสวยงาม (Until we meet again)

วินหนุ่มหล่อมาดกวน เพล์บอยตัวร้ายอยู่ๆต้องกลับมาใช้ชีวิตที่ต่างจังหวัดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ทว่าที่นั่นมีใครบางคนรอคอยเขาอยู่ รักแรกของเขาคนนั้นจะทำให้เพลย์บอยอย่างวินมารักเขาได้หรือไม่ หรือรักครั้งนี้จะสวยงามอย่างที่เขาตั้งตารอหรือไม่

"น้ำตาลกำลังจะบอกว่าผมกับ...เป็นแฟนกันหรอครับ" เสียงใครบางคนเอ่ยขึ้นจนทำให้คนทั้งสองหันไปมองที่ต้นเสียงคือวินที่เดินตามหาน้ำตาลจนมาได้ยินสิ่งที่ทั้งสองคนคุยกัน จนเริ่มปะติดปะต่อเรื่องราวต่างๆได้
ไม่ทันที่จะได้ฟังคำตอบจากน้ำตาลผมรู้สึกมีภาพของผู้ชายร่างหนาที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมทับซ้อนเข้ามา แต่มันเป็นภาพของเขากับผมที่กำลังอยู่ด้วยกันในห้องๆหนึ่งที่ดูเหมือนจะเป็นในไร่นี้ ผมยกมือขึ้นกุมขมับทันทีที่ความรู้สึกปวดจี๊ดแล่นเข้ามาในหัวพร้อมๆกับภาพเหล่านั้น
"วิน!" ผมได้ยินเสียงชายคนนั้นเต็มสองหู และคุ้นกับมันมากยิ่งเขาเข้ามาใกล้และช่วยประคองตัวผมที่กำลังโอนเอนไปมาจนได้กลิ่นหอมบางๆจากตัวเขา ยิ่งทำให้ผมรู้สึกคุ้นเคยกับเขามาจนอดที่จะเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าเขาชัดๆไม่ได้
"นายหน้านิ่ง..." ผมเอ่ยทวนเบาๆว่าคนตรงหน้าใช่คนเดียวกับที่ผมบันทึกชื่อไว้แน่ๆ ความรู้สึกในใจของผมเหมือนถูกปลดล็อกออกมาได้หนึ่งชั้น ผมไม่ได้คิดไปเองแน่ๆ เขาไม่ได้ตอบในสิ่งที่ผมเอ่ยออกไปแต่เขากลับพาผมไปนั่งลงตรงเก้าอี้ไม้ที่วางอยู่ใกล้ๆ