พี่ครับสักลายให้ผมหน่อย

เมื่อเด็กหนุ่มอย่าง "ภูน้อย" หลงใหลในลายสักของ "พี่เอส" ช่างสักสุดหล่อ จึงนำมาซึ่งจุดเริ่มต้นของการไปสักลายและไม่รู้สักยังไงถึงได้กลายเป็น..ของช่างสักสุดหล่อแทน...คงเพราะพี่เขาใช้เข็มสักพิเศษส่วนตัว
"ตะแคงข้างครับ พี่จะสักด้านข้างก่อน"เสียงนุ่มเอ่ยขึ้น ภูน้อยจึงค่อย ๆ ตะแคงข้างให้พี่เขา ซึ่งพี่เอสขยับมานั่งลงใกล้ ๆ ตรงเก้าอี้ด้านข้าง ที่ตอนนี้หน้าใกล้กับขาเขาแค่นิดเดียว มือจับเรียวขาเขาไปด้วย จนภูน้อยอดเกร็งไม่ได้ ใจก็เต้นแรงทั้งที่ไม่เคยเป็นมาก่อน กับสัมผัสของคนตรงหน้า
"อย่าเกร็งนะครับเดี๋ยวลายออกมาไม่สวย"เอสแกล้งขู่คนบนเตียง ที่บอกอยากสัก อยากสัก แต่ดูสภาพตอนนี้ที่เขารับรู้ว่ากำลังเกร็งไปหมดทั้งตัว
"ครับ"ภูน้อยตอบรับคนที่เริ่มติดเครื่องสักในมือแล้ว เขาหลับตาและสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เมื่อเข็มสัมผัสลงไปบนผิวครั้งแรก ที่แม้จะฉีดยาชาแต่ภูน้อยก็ยังรับรู้ได้ว่ามันยังเจ็บอยู่ จนต้องกำผ้าปูเอาไว้แน่น
"อะ อืม"ภูน้อยพยายามอดทน แต่ก็อดที่จะส่งเสียงออกมาไม่ได้ เมื่อมือเรียวจับเครื่องสักลงเข็มไปเรื่อย ๆ และมืออีกด้านก็ลูบลายไปด้วย 
"เจ็บมากไหม อดทนหน่อยนะ เพราะอีกนานกว่าจะเสร็จ"เอสปลอบเด็กหนุ่ม เพราะมันเป็นงานที่ต้องใจเย็นมาก นี่แค่ลายไม่ใหญ่มาก ถ้าของบางคนที่สักแบบเต็มหลังยังใช้เวลาเป็นวัน ไม่ก็ต้องแบ่งมาสักเป็นรอบเลย
"ครับ"ภูน้อยตอบรับเสียงแผ่ว นี่เขาเพิ่งลงเข็มเอง เด็กช่างพูดคนนี้ก็ทำท่าทางจะไม่ไหวแล้ว เอสค่อย ๆ ลงเข็มสักไปเรื่อย ๆ ตามลวดลายที่ร่างไว้
"อะ อืม เจ็บ"เสียงร้องครางไม่ดังมากเพราะคงจะกลั้นเสียงเอาไว้ พร้อมกับอาการสั่นไปด้วย เอสมองร่างที่เกร็งตลอด ก่อนจะปิดเครื่องสัก เขาเองก็รู้สึกแปลก ๆ จนต้องวางมือเพราะสักต่อไปไม่ได้ นี่เขาใส่ยาชาแล้วนะ ลูกค้าผู้หญิงบางคนยังสักแบบไม่ฉีดเลย