เสี่ยขา...หนูพอแล้ว

โปรย
"มานี่!" เขากระชากเสียงดังพร้อมรั้งข้อมือเล็กให้เดินตามออก คนโดนลากหน้าเขวด้วยความเจ็บ
"โอ๊ย! หนูเจ็บนะคะเสี่ย" บัวบูชาถูกลากไปตามแรงดึงคนตัวโตทำให้เธอไม่สามารถดิ้นออกจากพันธนาการของเขาได้
"ฉันให้เธอเดินมาเอง เธอเลือกที่จะไม่มา!" เขาหรี่ตามองเธอพร้อมน้ำเสียงดุดันของเขาช่างเยียบเย็นและน่ากลัว
โปรย
ตุ๊บ!
บุเรศเหวี่ยงบัวบูชาลงบนเตียงกว้างอย่างแรงด้วยความโกรธ เธอกลัวกับการกระทำของเขาแบบนี้จนถอยหลังกรู ทว่าไม่ทัน ข้อมือเล็กถูกจับแล้วลากกลับมาอย่างแรง
"โอ๊ยย!!"
"ทำไม! อยาก! ไม่ใช่หรอที่ลงไปตามฉันด้านล่าง" ดวงตาดำขลับหรี่ลงเล็กน้อย เพราะเขาไม่ชอบให้ผู้หญิงเข้าไปตอนที่เขากำลังทำงาน เขาตวาดลั่นพร้อมทั้งฉีกชุดเดรสบาง ๆ นั้นออกจากตัวเธอ
"หนูไม่ดะ...อื้ออออ" ไม่ทันจบประโยคริมฝีปากร้อนประกบลงบดขยี้อย่างบ้าคลั่งจนเธอแทบหายใจไม่ออก มือเล็กทบอกผลักไสเขาให้ออกห่าง ทว่าเขาไม่ได้สนใจแม้แต่นิดเดียว
มาเช็คสินค้ากันค่ะ

โปรย
"สะ เสี่ยคะ คะคือว่า" คนที่กำลังมีอารมณ์ชะงักกึก!
"อะไร" เงยหน้าขึ้นมองคนตัวเล็กอย่างไม่สบอารมณ์
"หนูจะท้องไหมคะ" กระพริบตาปริบ ๆ ถามอย่างใส่ซื่อ เพราะเธอไม่เคยมีสัมพันธ์แบบนี้ไม่รู้ว่าสิ่งที่เรียนมากับปฎิบัติจริงจะแตกต่างกันไหม
"ฉันใส่ถุง" เขาเลือกที่จะบดขยี้ริมฝีปากของคนพูดมากนั้นเสีย เพราะมีแววว่าเธอคงจะถามจนเขาเสร็จกระมัง