จันทร์พรางใจ

เขาผลักไสให้เธอเลือกระหว่างเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเอง กับการมีเขาเป็นคนรักในสถานภาพที่เธอต้องจำใจ เมื่อเลือกแล้วพลอยจันทร์ จึงเลือกเพื่อรักษาลูกในท้องแล้วยอมตัด

เขาโยนธนบัตรที่ถูกซีลเป็นปึกลงไปบนเตียงต่อหน้าของพลอยจันทร์ หญิงสาวรู้สึกชาเย็นไปตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เมื่อเห็นชายหนุ่มกระทำเรื่องที่เป็นเหมือนการดูถูกศักดิ์ศรีของเธอ
"หนึ่งครั้ง เท่ากับหนึ่งล้าน แบบนี้ใช่ไหมที่คุณพอใจ"
เธอรู้สึกเจ็บชาเข้าไปถึงกลางใจ เขามองและตีราคาเธอด้วยคำว่าเงิน จริงอยู่เธอเริ่มต้นกับเขาอีกครั้งด้วยคำว่าผลประโยชน์ แต่มันก็ต้องไม่ใช่กับเรื่องที่เขากระทำกับเธอเมื่อคืน เธอไม่ได้ยินยอมแต่ก็ยอมรับว่าถูกเขาเร้าโลมจนกระทั่งไม่อาจขัดขืน
พลอยจันทร์ค่อยๆยื่นมือออกไปจับธนบัตรซึ่งถูกซิีลเป็นปึกเหล่านั้น มือบอบบางเลือกจับขึ้นมาเพียงหนึ่งเดียว ก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นมาแล้วปามันไปใส่อกกว้างของชายหนุ่มอย่างแรง
"พลอยไม่รู้ว่าคุณเคยไปเจอกับเรื่องอะไรที่เลวร้ายขนาดไหน แต่คุณอย่าเอาสิ่งที่ชีวิตของคุณได้พบเจอมาตัดสินชีวิตคนอื่น พลอยอาจจะเป็นผู้หญิงหน้าเงินในสายตาของคน แต่ให้รู้เอาไว้เสียด้วยว่าเงินพวกนี้ไม่สามารถจะซื้อวันเวลาเก่าๆที่พลอยเคยมีกับคุณกลับมาได้ รีบจบงานนี้สักที พลอยอยากไปให้พ้นสภาพที่แสนทุเรศนี้แล้ว"