เกิด90โต2000

แม้สุดท้ายพวกเราต่างก็ต้องร่วงโรย
แต่นั่นไม่ควรเป็นข้ออ้างที่ทำให้พวกเราไม่กล้าเบ่งบาน

เรื่องราวที่ถูกสลักลงในช่วงเวลาแห่งการเติบโตของเด็กผู้หญิงสองคนที่เกิดปีเดียวกัน อยู่ชั้นเรียนเดียวกัน อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน แต่คุยกันเฉพาะตอนที่อีกฝ่ายโดดเรียน จนคืนหนึ่งในขณะที่คนหนึ่งจมอยู่กับการโหยหาความตาย อีกคนดิ้นรนกับการโหยหาความรัก ทำให้ได้สัมผัสถึงรอยยักหักพังของกันและกัน ร่องรอยเหล่านั้นเริ่มมีแรงดึงดูดประสานเข้าหากัน ค่อยๆก่อเกิดกลายเป็นมิตรภาพ

 ชวนชิมรสชาติการก้าวขาออกจากวัยเด็กสู่วัยรุ่นที่ค่อยๆเปลี่ยนจากหวานเป็นขม ความรู้สึกห่างเหินจากครอบครัวที่เริ่มกำเริบ ความอยากครอบครองในความสัมพันธ์เพื่อนสนิท การอยู่ในระบบโรงเรียนเสแสร้งแกล้งสอน นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นที่ไร้ความฝัน ใช้ชีวิตไปตามเวลาและความต้องการของผู้ใหญ่ รวมไปถึงความเหลื่อมล้ำในชุมชนต่างจังหวัดที่ถูกย้อมสีให้สงบสุขด้วยความเรียบง่ายของชาวบ้าน และความขัดแย้งทางการเมืองในยุคที่แบ่งกันเป็นสองสี เนื้อเรื่องอาจจะไม่ได้กระตุ้นความตื่นเต้น แต่จะขุดเจาะความรู้สึกให้สะท้อนย้อนคิดถึงวัยเยาว์ช่วงหนึ่งที่มีความอบอุ่นปนเปไปกับความเจ็บปวด