เปลืองใจ

“พี่เต มาทำอะไรที่นี่คะ”
“มารอรับเดียร์ไปทานข้าว”
“ก็ได้ค่ะ ไปก็ไปแต่ต้องเป็นร้านที่เดียร์เลือกนะคะ”
เธอถอนหายใจเล็กน้อยก่อนที่จะตกปากรับคำว่าจะไปกับเขา แต่มีข้อแม้ว่าร้านที่ไปต้องเป็นร้านที่ตนเลือกเท่านั้น แน่นอนว่าชายหนุ่มย่อมตกลงอยู่แล้ว
ว่าเธอจะพาไปร้านอาหารร้านไหน
อาหารมื้อพิเศษที่เธออยากกินมานานคงหนีไม่พ้น ร้านหมูกระทะ แต่ไม่มีโอกาสได้กินเสียทีเพราะงานยุ่งมาก เตชินท์เห็นร้านแล้วก็ไม่ได้ว่าหรือติดอะไร เขาเองก็รู้สึกชอบไม่น้อยที่ได้กลับมากินอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ได้มากับคนตรงหน้ามันย่อมดีเข้าทางเข้า
แค่ปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินไปทางเส้นทางของมัน
ไม่ใช่สิ ต้องเป็นไปตามแผนที่เขาวางเอาไว้ที่จะเอาคืนคนพวกนั้น
“เดียร์”
อยู่ ๆ ชายหนุ่มก็เรียกชื่อหญิงสาวขึ้นมา
“คะ”
“พี่จะจีบเดียร์”