ติณณภพ หวน หน หลัง

จุดเริ่มต้นจากความผิดพลาดในอดีต....ทำให้เรื่องราวในปัจจุบันพลิกผัน
ความทรงจำเลือนหาย
การกลับมาอีกครั้งเพื่อภารกิจที่ไม่รู้ว่าคืออะไร
และสิ่งที่ต้องเลือก ยากเกินกว่าที่จะรับไหว....
อยู่หรือจากไป เขาเท่านั้นที่จะตัดสิน...

*********
"วันนี้เป็นวันที่พระอาทิตย์ขึ้นสวยที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมาตลอดชีวิต" เขาไม่ได้หันหน้ากลับมามองคู่สนทนา เมื่อคืนเขาใช้เวลาตลอดทั้งคืนนั่งมองหญิงสาวที่กำลังหลับ อดคิดไม่ได้ว่า ทำไมคืนนี้เวลามันแสนสั้นนัก เขาอยากจะต่อเวลาให้ยาวกว่านี้อีกนิด แค่นิดเดียวจริง ๆ
"เป็นฟ้าหลังฝนค่ะ" แม้ความจริงที่ว่าช่วงเวลาที่พระอาทิตย์ขึ้นจะสวยทุกวันก็ตาม "แสดงว่าวันนี้ต้องมีเรื่องดีใช่ไหม พระอาทิตย์ถึงสวยกว่าทุกวัน"
"ใช่ มีเรื่องดี ๆ เกิดขึ้น" เสียงเขาสดใสขึ้น แถมยังดูนุ่มนวลขึ้นด้วย
"ภารกิจสำเร็จแล้ว คุณต้องไปวันนี้หรือเปล่าคะ"
แม้ปรียารักษ์จะยิ้ม แต่รอยยิ้มกลับดูเศร้า
"ดีใจหรือเสียใจบอกได้ไหม" ชายหนุ่มหันไปถาม
หญิงสาวส่ายหน้า เธอเองก็ไม่ถูกเหมือนกันว่ารู้สึกอย่างไร โล่งใจ ใจหาย เสียดาย เศร้า หรือเหงา เพียงเวลาไม่นานกลับทำให้เธอรู้สึกผูกพันกับเทวาได้มากกว่าที่คิด หญิงสาวหันมองไปทางพระอาทิตย์ อยากจะหยุดเวลาตรงนี้ไว้จริง ๆ เพราะรู้ดีกว่าพอเช้า ทุกอย่างน่าจะวุ่นวายจนบางทีอาจทำให้คนสติดี ๆ เสียสติได้


****
ขอบคุณทุกยอดโหลดนะคะ ^^