กลิ่นนาง (นิยายชุด หอมรัญจวน)

‘กลิ่นนาง’
ขุนชลาสินธุ์อนุรักษ์(พ่อเปลว) – กำไล(ลูกสาวพระอรรถชัย)

‘เปลว’ เขาเกลียดนักผู้หญิงออกดอก กล้าผู้ชายเกินงาม ทั้งที่ชายนั้นก็มีเมียอยู่แล้ว
ปากบอกเกลียด แต่หัวใจกลับยอมรับ เพราะมันเต้นรัวเร็วทุกครั้งที่เห็นหน้า ซ้ำทุกสิ่งทุกอย่างในร่างกายก็ตื่นตัวยามได้กลิ่นหอมรวยรินจากกายสาว
‘กำไล’ ลูกสาวคนเดียวของพระอรรถชัย ซึ่งกำนันเดชหมายมั่นอยากได้เป็นเมีย แต่กำไลจะไม่ยอมเป็นเมียชายที่ไม่พึงใจ และหล่อนก็ไม่ใช่นางขัดดอกของใครด้วย ดังนั้นไม่มีความจำเป็นต้องสมยอม
ทว่าเส้นทางหาผัวด้วยตัวเองต้องล้มพับ เมื่อคำขู่ของกำนันมีผลต่อพ่อ กำไลจะทำอย่างไรจึงจะรอดพ้นเงื้อมมือกำนันเดช หรือต้องแบกหน้าสวยๆ กับเรือนร่างงามระหงไปขอความช่วยเหลือจากใครคนนั้น คนที่มองเหยียดหล่อนตั้งแต่แรกพบ



+++++


"ถ้าคุณกำไลจะมาเรื่องที่คุณพระอรรถมาไหว้วาน คุณพระท่านตอบชัดเจนแล้วว่าอีกสองวันจะให้คนไปส่งข่าว มาเช้าปานนี้ก็ได้คำตอบเดียวกัน"
"คำตอบเดียวกัน แต่น้ำหนักคำไม่เท่ากัน ฉันอยากได้ยินจากปากคุณพระท่านเอง"
"อยากได้ยินจากปากท่าน หรืออยากให้ท่านยล"
"นั่นก็ด้วย"
"ดอกไม้สวย ย่อมเป็นที่หมายปองของแมลง หากแต่แมลงบินผ่านไปแล้ว ก็ย่อมหมายว่าดอกนั้นไม่หอมชื่นใจ หรือไม่ก็... ไม่เป็นที่นิยมของแมลงตัวนั้น"
"แมลงมีมากมายหลายชนิด ชนิดหนึ่งก็มีหลายพันหมื่นแสนตัว ต้องมีสักตัวสิที่ชมชอบดอกไม้ดอกนั้น นอกเสียจากว่าแมลง... จะนิยมชมชอบกันเอง"
กำไลอมยิ้มน้อยๆ เมื่อแสงสว่างที่สาดส่องมากขึ้นทำให้เห็นชัดว่า แมลง ต้องข่มความกราดเกรี้ยวมากมายแค่ไหน ที่หล่อนอาจหาญต่อปากต่อคำ สายตาของเขาที่มองหล่อน ถ้าจับหักหัวจิ้มน้ำพริกได้ เขาคงทำไปแล้ว แต่หล่อนยังไม่พร้อมให้เขาหักหัวหรอก เพราะเช้านี้หล่อนหมายใจว่าจะต้องได้เจอคุณพระนพ
"ผมว่าคุณกำไลกลับเรือนไปก่อนเถิด ฟ้าสางแล้ว อย่าให้ใครได้เห็นว่าคุณกำไลมาเยือนเรือนคุณพระ จะไม่เป็นการดีต่อตัวคุณกำไลเอง อีกสองวัน ผมจะไปแจ้งข่าวที่เรือน"
ถ้อยคำหนักแน่น แววตาจริงจัง แบบคนพยายามข่มความขุ่นเคืองทำให้กำไลพยักหน้าอย่างยอมจำนนด้วยเหตุผล
"สองวันนั่นคือวันศุกร์หรือวันเสาร์ ที่ต้องถามเพราะฉันไม่รู้ว่าท่านขุนนับจากวันนี้ที่คุยกับฉัน หรือว่านับจากที่คุยกับคุณพ่อ"
"วันศุกร์ยามค่ำ ผมจะไปเยือนถึงเรือน"
กำไลพยักหน้าอย่างเข้าใจ ก่อนจะหันมองแย้มเป็นเชิงให้กลับ แย้มรู้หน้าที่จับกราบเรือให้เทียบท่า หล่อนผินหน้ามองชายร่างสูงที่ยืนห่างออกไปเพียงนิด ค้อมหน้าเป็นเชิงว่าลาก่อน แต่ด้วยความรีบกับเรือที่โคลงเคลงก็ทำให้เสียหลักถลาไปเบื้องหน้า
"ว้าย!"
กำไลทำได้เพียงหลับตาปี๋ ต้องเจ็บ ต้องเปียกแน่ ทว่าไม่เพียงไม่เจ็บ หล่อนยังไม่เปียก ซ้ำร้ายร่างกายยังซับอายอุ่นจากกายผู้อื่น
เนื้อกายของผู้ชายที่อุ่นจัดจนเกือบร้อน แน่น และแข็งแรงมากกว่าผิวเนื้อเนียนนุ่มของหล่อน และความอบอุ่นที่แนบชิดอยู่นี้ ก็เพราะรับรู้ได้ถึงแรงกอดรัดที่แน่นขึ้นอีก
"แมลงตัวนี้ ชอบดอกไม้"
และเสียงกระซิบซาบซ่านชิดใบหู ก็ส่งผลให้ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง ริมฝีปากอ้าค้างอย่างตกใจ เมื่อสมองประเมินรู้ว่าหล่อนอยู่ในอ้อมกอดของเขา
ของแมลงตัวร้ายที่บอกว่า 'ชอบดอกไม้'

+++++

นิยายชุด 'หอมรัญจวน'
ประกอบไปด้วยนิยายพีเรียด 4 เรื่อง ดังนี้
1.กลิ่นจันทร์ (พระเกษตรานพคุณ - จันทร์)
2.กลิ่นนวล (หลวงธรณีพิทักษ์ - นวล)
3.กลิ่นนาง (ขุนชลาสินธุ์อนุรักษ์ - กำไล)
4.กลิ่นแก้ว (หมื่นพิบูลย์ไพศาล - แก้วตา)
แยกอ่านได้ค่ะ