ไร่เสน่หา

กวิตาหรือวิวยืนมองวินมอเตอร์ไซค์แล่นออกไป หันกลับมามองประตูรั้วบ้านที่กินอาณาเขตเกือบหกสิบไร่มีป้ายประกาศขายของธนาคารแห่งหนึ่งแปะเอาไว้

ความรู้สึกอับอายแล่นปราดไปทั่วร่าง กวิตาดึงป้ายประกาศขายออกอย่างไม่ลังเล เดินผ่านรั้วบ้านเข้าไปด้านใน อารมณ์ร้อนรุ่มค่อยๆ ทุเลาลงตามเส้นทางที่ทอดยาวจากรั้วถึงตัวบ้าน

ตลอดทางมีเครือลดาวัลย์ออกดอกสีขาวบานตามยถากรรม ไม่มีใครคอยดูแลเอาใจใส่เหมือนแต่ก่อน แม้จะรกไปบ้างเพราะมีวัชพืชขึ้นแซมแต่ก็ยังหลงเหลือเค้าความงามและกลิ่นหอมอ่อนๆ เอาไว้