ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินเอกแสนอำมหิตของท่านแม่ทัพโหวผู้ร้ายกาจ

แผ่นดินเซ่าซางอวี่นั้น มีกฏราชสำนักห้ามขุนนางและคนในราชสำนักรับอนุ โดยให้แต่งฮูหยินได้เมืองละคน

และห้ามมีฮูหยินเกินสี่คน ทำให้แม่ทัพโหวฉีหย่งอวิ๋นโมโหผู้ออกกฏ เพราะเขารักกับซีเหมยจูมาเนิ่นนาน จนจะแต่งงานกันในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า แต่เสนาบดี
เสิ่นกลับรบเร้าฝ่าบาทให้เขาต้องแต่งกับเสิ่นเลี่ยงหยงบุตรสาวคนเดียวของเขา ที่มีกำเนิดจากพวกแห้งแล้งโหดร้าย ที่อาศัยพักพิงตรงชายแดนเมืองอวี่ แม่ทัพโหว

ฉีหย่งอวิ๋นจึงต้องจำใจสนองพระบัญชาฝ่าบาท เพราะเขาไม่อยากต้องขัดพระทัยของพระองค์ ที่สุดแสนจะเป็นฮ่องเต้ที่เอาแต่พระทัยตนเองยิ่งนัก

ในเมื่อเหมยจูและเลี่ยงหยงต้องอยู่ในเมืองเดียวกัน ตามที่ตั้งจวนของเสนาบดีเสิ่น ผู้เป็นบิดาของเลี่ยงหยง

การแต่งกับเหมยจูและรับนางเป็นฮูหยิน จึงเป็นไปไม่ได้

ด้วยเหตุนี้แม่ทัพโหวฉีหย่งอวิ๋น จึงหาหนทางให้เสิ่นเลี่ยงหยงกลับบ้านเมืองตนแต่ทว่า ดูท่าทางนางแล้วก็แสนจะพูดยากพูดเย็นซะเหลือเกิน

แล้วใครจะชอบนางลงได้ ทั้งหน้าตาและรูปลักษณ์อันประหลาด ดูผิดเพี้ยนจากสตรีงดงามในราชสำนัก หรือแม้นแต่สาวงามที่หอบุปผา  นางดูไม่น่ารักและไม่น่าทะนุถนอม แต่ดูท่าทางและกริยาแข็งกร้าวดุดัน จน
แม่ทัพโหวฉีหย่งอวิ๋นไม่อยากกลับจวนตนเลยสักวัน