สามีโปรดหยุดคลั่งรักข้าเถิด

นางเป็นเพียงก้อนกรวดไร้ค่าของตระกูล จึงถูกผลักไสให้แต่งงานกับ ท่านโหว ชายหนุ่มผู้มีสายเลือดปีศาจ นางเตรียมตัวเตรียมใจที่จะพบกับความทุกข์ระทม ทว่า...สิ่งที่นางได้รับกลับกลายเป็นความคลั่งรัก! หะ...

++++++

"ขะ...ข้าพร้อมจะทำหน้าที่อุ่นเตียงให้ท่านแล้วเจ้าค่ะ"
โหวปีศาจนิ่งอึ้งไปชั่วขณะด้วยไม่คาดคิดว่านางจะเอ่ยถึงเรื่องนี้ กระนั้นเขากลับหยักยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ มองภรรยาที่เอาแต่ก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย พลางคิดในใจว่า
ภรรยาข้า เจ้าเขินอายจนสั่นไปทั้งตัวเช่นนี้ หากข้าร่วมอุ่นเตียงกับเจ้าจริงๆ เจ้าจะรับตัวตนของข้าไหวแน่หรือ เกรงว่าเจ้าจะเป็นลมไปเสียก่อนนะสิ
"อ้ายเอ๋อร์เจ้ารู้หรือ...ว่าภรรยาอุ่นเตียงให้สามีอย่างไร"
"รู้เจ้าค่ะ ข้ารู้..."
หญิงสาวรีบตอบด้วยน้ำเสียงแข็งขัน การทำหน้าที่ภรรยาคือการแสดงความกตัญญูต่อบิดามารดาสามี กตัญญูต่อบรรพบุรุษตระกูลเฉิง และสร้างความรื่นรมย์สุขสมแก่สามี
ยิ่งเขาดีกับนางมากเท่าไหร่ นางก็ควรจะอุ่นเตียงให้เขามากๆ เพื่อตอบแทนความเมตตาที่เขามอบให้
"ชะ...ชายหญิงแก้ผ้ากอดกัน ละแล้วชายต้องเอาสิ่งนั่นยะยัดเข้าไปนะ...ในรูผู้หญิง จะจากนั้นก็ซอยแรงๆ แล้วก็ทำ..."
"พอก่อนอ้ายเอ๋อร์"
ครานี้เป็นคนตัวโตเสียเองที่หน้าแดงกับคำอธิบายอย่างโจ่งแจ้งของภรรยา นี่นะหรือที่เรียกว่ารู้ เรียกว่าไม่รู้อะไรเลยต่างหากเล่า!

++++++

สองมือหนาผลักบานประตูให้เปิดกว้าง ก่อนที่โหวปีศาจจะย่างก้าวเข้ามาในเรือนนอน แล้วปลายเท้าก็จำต้องหยุดชะงัก ดวงตาคมเบิกกว้าง เมื่อตั้งสติได้เขาก็รีบหมุนกายปิดประตูอย่างรวดเร็ว
"อ้ายเอ๋อร์เหตุใดเจ้าจึงมะ...ไม่ใส่เสื้อผ้าเล่า!"
หัวใจของคนตัวโตราวกับร่วงหล่นลงไปอยู่ที่พื้น ก่อนจะกระเด้งกระดอนกลับมาบนอกซ้ายแล้วดีดเด้งระรัวเมื่อเห็นเรือนร่างบอบบางอ้อนแอ้นสวมใส่เพียง ตู้โตวสีแดงเย้ายวนปิดบังทรวงอกสล้างอย่างหมิ่นเหม่ ในขณะที่เรือนกายท่อนล่างสวมกระโปรงสีขาวบางเบาจนมองทะลุเห็นขาอ่อนและเครื่องเพศแห่งอิสตรี
อา...ดูเหมือนว่าสายตาของเขาจะดีเกินไป เพราะเขามองทะลุเห็นถึงความอวบอูมของบุปผางามจนทำให้เผลอกลืนน้ำลายลงคออึกแล้วอึกเล่า
"ข้าจะปรนนิบัติท่านพี่ด้วยการช่วยท่านอาบน้ำเจ้าค่ะ"
ภรรยาสาวยิ้มกว้างจนดวงตากลมโตเล็กหยี ไม่ได้รับรู้ถึงความอกสั่นขวัญแขวนของสามีเลยแม้แต่น้อย
"งะ...งั้นหรือ"
เฉิงหวังเล่ยพยายามตีสีหน้าเรียบเฉย กดข่มเสียงไม่ให้สั่นพร่าเพื่อไม่ให้กระต่ายน้อยแสนซนจอมเย้ายวนตื่นตกใจที่เห็นเขาแปลงร่างเป็นหมาป่าที่กำลังจ้องจะขย้ำกลืนกินนางลงท้องเสียก่อน
ช่างเป็นสถานการณ์ที่แสนหมิ่นเหม่ มองจากใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความหวังของภรรยาแล้ว แน่นอนว่าเขาไม่อาจปฏิเสธเพราะกลัวว่านางจะเสียใจ หนทางเดียวคือต้องยอมและพยายามกดข่มอาวุธร้ายให้นิ่งสงบอยู่ใต้หว่างขาเอาไว้ให้ได้
"เอาสิ ข้ากำลังอยากอาบน้ำอยู่พอดี"
"วางใจได้เลยเจ้าค่ะ ข้าจะทำให้ท่านพี่รู้สึกผ่อนคลาย หายเหน็ดเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง"
หญิงสาวโอ้อวดพลางหมุนกายเดินไปรินน้ำชา และนั่นทำให้หวังเล่ยเห็นก้นกลมๆ ของนางเต็มสองตา
อ้ายเอ๋อร์! ไม่รู้ว่าเจ้าจะช่วยให้ข้าผ่อนคลาย หรือช่วยทำให้ข้าเหนื่อยกว่าเดิมกันแน่ เพราะยังไม่ทันเริ่มหัวใจของข้าก็เต้นผิดจังหวะเสียแล้ว

(((คุยกับเลี่ยง)))

รีดขาาาาา เรื่องนี้เป็นแนวสุขนิยม พระเอกคลั่งรักนางเอกมาก ฟินนนนน ใครอยากเสพความหวานรับประกันว่าหวานจนมดขึ้นแน่นอน

ขอให้รีดมีความสุขกับงานเขียนของเลี่ยงนะเจ้าคะ เลิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ