สุดที่...รักษ์

"พี่จี..."
"ครับ"
"ถ้าไม่มีตัวเล็ก...พี่จีจะทำยังไงกับเรื่องของเรา"
"ถามอะไรแบบนั้น"
"..." คนถามนอนกอดเขาเงียบๆ ซุกซบอยู่แนบชิดกับอ้อมกอดอบอุ่นที่คุ้นเคย ได้ยินเสียงหัวใจเขาเต้นเป็นจังหวะ ท่ามกลางความเงียบหลังจากนั้น
เนิ่นนานอยู่พักใหญ่ จนคิดว่าเขาคงจะหลับใหลไปแล้ว สายตาคู่วาวหวานค่อยๆ แหงนเงยออกจากอ้อมกอด มองหน้าเขาแล้วสบประสานกับสายตาคู่คมเจิดจ้า ที่จับจ้องมองเธออยู่ก่อนแล้ว
"..." ตาสบตากันนิ่งอยู่แบบนั้น ก่อนที่ริมฝีปากแดงๆ กับรอยยิ้มอบอุ่นอ่อนโยน จะโน้มเข้ามาหา แล้วจูบหน้าผากเธอเต็มรัก
"จะกินเราทุกเช้าค่ำเป็นยังไง"
"หา?"
"ก็ถ้าไม่ท้องแบบนี้ พี่ก็ฟัดเราให้หนักๆ อยากทำแรงๆ เอาแบบ..."
"อ๊าย! คนบ้า ผีทะเลเอ๊ย!" คำตอบที่ฟังทำเอาอึ้งอยู่หลายวินาที พอเขาเริ่มล้วงมือปลาหมึก มาขยำนมนุ่มนิ่มเล่น ส่งสายตาหื่นกามมองหน้า ทั้งรอยยิ้มน่ารักๆ กับลักยิ้มมุมปากที่เธอเคยคลั่งไคล้เคลิบเคลิ้ม ตอนเขาพูดจาลามกใส่ แล้วมองมาตาเยิ้ม ทำเอาอารมณ์อ่อนหวานที่เคยมีอยู่ก่อนหน้าเพียงน้อยนิด กระเจิดกระเจิงไปหมด คนลามกเอ๊ย!
"พูดจริงก็ไม่เชื่อหรือหืม?"
"คนผีทะเล"
"คนที่ผีทะเลที่หล่อขนาดนี้ เป็นของรักษ์แหละ"
"..." ได้ยินเขาพูดอย่างรื่นเริงบันเทิงใจ เธอก็ได้แต่กลอกตาใส่ แล้วหยุดโวยวายไปเอง...พอใจไม่ใช่น้อย เมื่อคิดได้ว่าเขาเป็นของเธอแล้วจริงๆ นี่นา "ผีทะเลจริงๆ"
"หล่อด้วย...กลัวเมียด้วย"
"หืม?"
"รักเมียมากด้วย" เสียงกระซิบสุดท้าย มาพร้อมกับรอยยิ้มและสัมผัสอุ่นๆ ที่กดแนบลงข้างแก้มเนียนผ่อง