รักคุณเข้าแล้ว

เธอมอบทั้งเงินและความรักทั้งหัวใจให้ แต่เขาก็เห็นมันเป็นเพียงพันธะสัญญาที่ทำให้ยังอยู่ด้วยกัน แล้วใครจะทนเจ็บซ้ำ ๆ ในเมื่อเขาไม่เห็นคุณค่า

*

"ได้ดอกไม้ก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องแต่งงานคนถัดไปสักหน่อยนี่คะ" ลัลน์ลลิตชอบพร้อมทัพพ์ และก็ยืนยันได้ว่าไม่กล้ามองใบหน้าหล่อเหลานี้นานเกินหนึ่งนาที แต่คราวนี้เธอจะไม่ปล่อยให้ความอ่อนไหวมีอิทธิพลเหนือกว่าชัยชนะ หญิงสาวจึงจ้องตาเขาเขม็งอย่างไม่ยอมแพ้

"แล้วจะเอาไปทำอะไร" พร้อมทัพพ์ขยับใบหน้าเข้าใกล้หญิงสาว กลิ่นหอมจากเธอชวนให้รำลึกถึงช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน และมันก็ถูกทำลายลงด้วยความลังเลของเขา

ลัลน์ลลิตรู้สึกใกล้ชิดพร้อมทัพพ์เกินไป เธอขยับถอยห่างเพราะหัวใจไม่รักดีของตัวเอง "เอาไปไหว้พระค่ะ" เธอตอบเสียงแข็ง แม้จะรู้ว่าน่าอายแค่ไหนที่เอาดอกไม้ประเภทนี้กลับไปไหว้พระที่บ้าน และแน่นอนว่าในรุ่งเช้ามารดาของเธอจะต้องเรียกมาดุแน่ ๆ

พร้อมทัพพ์หัวเราะ แต่พอเห็นหน้าง้ำงอของหญิงสาว เขาก็พอเดาได้ว่าสถานการณ์ที่ควรจะดีขึ้นกลับเลวร้ายลงเมื่อเธอไม่พอใจ

"ทำไมคะ? ดอกบัวไหว้พระได้อย่างเดียวหรือ"

*