สัพเพเหรัก

ทินทัศน์ กับ เจียระไน ยังคงดำรงไว้ซึ่งสถานะ เพื่อนเก่า ที่พูดคุยกันได้ทุกเรื่อง แม้ไม่เจอกันมาหลายปี แต่ก็ต่อกันติด ไม่ว่าจะเรื่องสุขเรื่องทุกข์ เรื่องดีเรื่องร้าย แม้กระทั่งเรื่องลามก เรื่องทะลึ่งตึงตัง หรือเรื่องลับส่วนตัวอย่างเรื่องบนเตียงที่มีกับแฟนเก่า ก็สามารถเอามาแชร์กันได้

เรื่องสัพเพเหระ สารพัดสารพันปัญหา เรื่องเศร้าเคล้าความฮาจนน้ำตาไหล

แต่จะมีเรื่องไหนที่สนุกเท่าเรื่องของกันและกัน...

แกมีแฟนหรือยัง มีกี่คน แฟนเก่าหรือแฟนใหม่ แฟนของแกใหญ่มั้ย ลีลาเป็นยังไงบ้าง เอากันบ่อยหรือไม่บ่อย ฯลฯ

ใครจะคิดล่ะว่า จากเรื่องสัพเพเหระมากมาย เริ่มแปรเปลี่ยนไป กลายเป็นเรื่อง สัพเพเหรัก โดยที่ไม่รู้ตัว

*********************

"ตอนเด็ก ๆ แกแก้ผ้าเล่นน้ำ ฉันเห็นไอ้นั่นของแกมีอยู่จึ๋งเดียว" เจียระไนพูด ก่อนจะถูกทินทัศน์ขึงตาใส่

"ตอนนั้นฉันอายุเท่าไหร่ แค่ห้าหกขวบ จะให้คxยใหญ่ไซซ์ 56 เหมือนตอนนี้หรือไง"

"เหมือนตอนนี้? เว่อร์ละ"

"เว่อร์อะไร ถ้าจะพูดเรื่องเล็กใหญ่ ตอนนั้นของแกก็เล็กเหมือนกัน แกก็แก้ผ้าเล่นน้ำกับฉันไม่ใช่เหรอ"

"อะไรของฉันเล็กยะ"

"แกว่าไอ้จู๋ฉันเล็ก นมแกตอนนั้นก็เล็กเหมือนกัน นึกว่าขี้แมลงวันสองจุด ไหนจะจิ๊มิ๊ที่แบนเป็นแผ่นโรตี แฟบยิ่ง
กว่าที่ราบลุ่มซะอีก"

*********************

ทินทัศน์ออกจากห้องนอนไปสำรวจที่ครัวด้านหลัง หวังจะเห็นภาพเจียระไนยืนอุ่นอาหารที่ห่อมาจากร้านเมื่อคืน แต่ในครัวว่างเปล่า ไม่มีแม้แต่เงาของเธอ

ชายหนุ่มใจคอไม่ดี ยืนหันรีหันขวาง ก่อนตั้งสติอีกครั้ง รีบลงจากบ้านวิ่งไปที่ประตูรั้ว วาดหวังในใจว่าจะเห็นรถแฮตช์แบ็คสีเขียวมะนาวจอดอยู่ตรงนั้น

แต่ก็ไม่มี...

ทินทัศน์ยืนงวยงง

นี่เจียระไนไปแล้วจริง ๆ เหรอ

จู่ ๆ หัวใจของเขาก็บีบรัด เหมือนจะเจ็บแปลบเล็กน้อย เป็นอาการที่ทินทัศน์ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เมื่อนึกสงสัยว่า ทำไมเธอถึงจากไปโดยไม่ล่ำลาเลยสักคำ

หรือว่าเธออับอายที่ลักหลับเขา

จะอายทำไม เขาต่างหากที่ควรต้องอายไม่ใช่หรือ ในเมื่อเขาเป็นคนที่เสียน้ำข้นขาวบริสุทธิ์ให้เธอดื่มกินไปจนหมดแม็ก!